Maandag 18 november 2013
Man, man, man, ik sliep vannacht amper 2u omwille van pijn! Zowat elk hoekje van mijn bed heb ik gezien en probeerde alle mogelijke houdingen uit om zo min mogelijk pijn te lijden.
Ik was blij dat het eerste op mijn programma kiné was. Isabel kon met de kiné behandeling de pijn iets minderen. Ik was uitgeput, meurreg, kapot! Mijn ergo therapie skipte ik voor één keer en probeerde te rusten.
Namiddag kreeg ik bezoek van vrienden en kwam Svetlana Bolshakova me het hart onder de riem steken.
Zenn die trok zich er niets van aan en ging buiten op mollenjacht wat een zeer koddig zicht was! Ze hing helemaal vol modder van het graven in het zand.
Terwijl ik in bed vanavond lag te kronkelen van de pijn in bed kreeg ik zeer aangenaam verrast bezoek! Prof Wim Distelmans kwam mijn kamer binnen gewandeld met dit kratje “dafalgan”! Een meer gepast cadeau kon niet voor dit moment! We hadden een zeer aangename babbel!
Zondag 17 november 2013
Vanmorgen bracht ik voor de lol een beetje gezellige sfeer in mijn kamertje. Ons Zenn genoot er duidelijk ook van!
Ik had al een hele tijd zin om een lekker frietje te steken. Samen met mijn maat Pascal ging ik op zoek naar de dichtst bijzijnde frituur. Er stonden slechts 2 personen voor ons te wachten en dachten we snel van onze lekkere friet te kunnen genieten! Ja watte …… snel…… pfffffffft! Tegenwoordig kan men al online friet bestellen. Een hele reeks mensen kwamen binnen om hun “online bestelling” af te komen halen met als gevolg dat we serieus lang met knorrende maag op onze bestelling moesten wachten.
Zaterdag 16 november 2013
Gisteren morgen werd ik omstreeks 20 minuten voor 9 gewekt. Om 9u zou ik in de consultatie op het gelijksvloers moeten zijn voor het bijvullen van mijn pomp. Man, man, man, leuk is wat anders! Ik was nog niet eens gewassen. Uiteindelijk had ik supper veel lol met de verpleegste met het kattenwasje dat we mega snel uitvoerden. Ik gierde het uit van het lachen!
Net op tijd kwam ik aan in het dokters cabinet en ging de dokters assistant meteen aan de slag. Het lijkt steeds weer enorm indrukwekkend en pijnlijk, maar eigenlijk voel je er helemaal niets van.
Gisteren werd ik ook geinterviewd voor het SPORZA radio 1 programma
Het is weer weekend en kon er weer voor een paar uurtjes tussenuit knijpen om deze door te brengen in thuishaven Diest city! Het was leuk om vele bekenden weer te zien.
Ik besloot samen met Annemie een mini flesje cava te kraken. Man, man, man, na een half glas steeg alles al naar mijn hoofd!
Van Casa Iberico kreeg ik tapas mee en van Oud Diest scampi’s Oud Diest . Dat was echt smullen samen met 2 andere patiënten in Pellenberg, mmmm genieten tot en met!
Donderdag 14 november 2013
Rond vijf uur deze ochtend werd ik wakker omwille van een pijnlijke rug en kon de slaap niet meer vatten. Niet veel later kwam de nachtverpleegkundige van dienst met de wachter binnen gewandeld voor ons Zenn haar dagelijkse ochtend wandelingetje. Man, man, al morrend met heel veel tegenzin ging madam Zenn uit bed en ging met de wachter mee.
Veel tijd om terug in te dommelen had ik echter niet, ik moest immers vroeg op voor mijn lazing op de chuppley chain teambuilding voor de mensen van Janssens pharmaceutica in de Lillese Bergen.
Mama stond al om kwart voor zeven aan mijn bed om me op te pikken en naar mijn bestemming te brengen.
Goed bij tijd arriveerden we op het mooie natuur domein met het grote strand en zwemvijver wat ons Zenn wel zeer interessant vond om eens te gaan pootje baden.
Met grote aandacht luisterden de groepen naar mijn levensverhaal. Ook ons Zenn was een grote superstar en toonde aan het grote publiek haar kunnen om mij zo goed mogelijk verder te helpen.
Tijdens de middagpauze viel me meteen op hoeveel aandacht er hier bij dit grote bedrijf naar gezonde voeding gaat! Echt naar mijn tand en heb daar dubbel en dik mee van genoten! Altijd leuk om eens iets anders tussen de kiezen te kunnen steken dan de ziekenhuismaaltijd.
Ik heb enorm genoten van mijn dagje er tussenuit knijpen maar was ook best wel moe toen we na een lange rit weer in mijn UZ Pellenbergs kamertje arriveerden.
Woensdag 13 november 2013
Wat doet het deugd om goed te slapen! Toch had ik vandaag veel last van een pijnlijke schouder. Tijdens de kiné met Isabel kwam Patrick ons bijstaan en manipuleerde mijn pijnlijke geblokkeerde wervels. Hij verloste me voor een groot deel van de pijn!
Ik trainde nog wat op de rollen en sleurde aan de gewichten als extra training en dit gaf me energie! Ik haalde er zoveel voldoening uit en beeldde me stiekem races in terwijl ik mijn oefeningen deed!
Vanavond bracht ik een bezoekje op de kinderafdeling bij een jongen die me graag eens wilde ontmoeten. Zoveel herinneringen kwamen weer naar boven! Sinds mijn 14de ben ik immers op de sukkel en lag meerdere keren voor lange tijd op deze afdeling net zoals de jongen met 2 gipsen van onder aan beide voeten tot en met de bovenbenen en onderaan een stang die de benen gespreid hield. Toen verpleging me toen kwam draaien voelde ik me net kip aan het spit. Ook het moment waarop we snoepjes gevecht hielden onder de patiënten kwam weer naar boven. Jongens toch, ondanks alle ellende hebben we toch serieuze lol gehad!
Het is toch fantastisch dat ik gewoon met een bezoekje 2 net geopereerde jongens een grote glimlach op hun gezicht kon toveren, daar doe je het toch voor!
Met deze fijne gedachten kroop ik zelf ook mijn bed in.