Metalyralympics Lier

Vandaag vonden de Metalyralympics plaats in Lier. Een atletiek wedstrijd enkel en alleen voor mensen met een beperking. Ik voelde me nog steeds niet goed, maar wilde de mensen van mijn eigen club niet telleur stellen en wilde toch gaan.

Ik werd er als een echte heldin ontvangen en werd letterlijk in de bloemetjes gezet. Iedereen kwam me feliciteren en wilde een praatje maken. Ik had haast geen tijd om me voor te bereiden voor de wedstrijd.

Tussen de babbeltjes door wrong ik me in het smalle zitje van mijn wheeler. Het ging me iets te gemakkelijk en kon hieraan merken dat ik waarschijnlijk een paar kilootjes afgevallen ben. Mensen bleven me aanspreken. Ik had haast de tijd niet om op te warmen en mijn wheeler af te stellen. Als enige vrouw moest ik tegen 3 mannen strijden die nog kunnen lopen en ook over volledige hand en romp functie beschikken. Ga daar maar eens tegenop?
Kom, ik trok het me niet aan en maakte me klaar voor de start. Het startschot klonk en begon als hel te kloppen tegen de wielen, maar geraakte niet voorruit. Na 5 meter blokkeerde ik helemaal en moest zelfs braken. Wat was me dat?! Ik stopte onmiddellijk en besloot vandaag geen wedstrijden meer te rijden en enkel te supporteren, wat ook leuk was.

Ik probeerde wel nog even het kogelstoten uit. Het lijkt makkelijker dan het is hoor! Zeker als je geen goede stabiliteit hebt!

’s Avonds werd ik verwacht op golfforum Lummen waar ik al super lang niet meer geweest was. Het was geweldig om al deze lieve mensen nog eens te zien!

Loop je te gek

Heel wat scholen liepen vandaag hun jaarlijkse stratenloop. Ik kreeg de eer om telkens het startschot te mogen geven voor de lopende leerlingen die liepen alsof hun leven er vanaf hing. Zo zalig om te zien!
Vanavond was het ook de grote “Loop je te gek” loopwedstrijd in Diest. Met mijn doorligwonde aan het zitvlak besloot ik dit jaar niet mee te doen en te supporteren van op de kant.

Vele gedreven lopers zakten af naar Diest city om hun 1km, 3km, 6km of 9km te lopen. Ook hier kreeg ik de eer om het startschot te geven. Jong en oud gaven het beste van zichzelf om op een zo goed mogelijke tijd over de eindmeet te komen.

Het deed echt wel raar niet zelf aan de race deel te nemen, zo de mensen aanmoedigen van op de kant heeft ook wel iets!

Able 2 sport Run

Vandaag was ik te gast op de Able2Sport run in Lede. Het was leuk om alle sportievelingen in volle actie te zien! Het kriebelde om zelf deel te nemen maar dat zou geen goed idee geweest zijn voor het wondje aan mijn zitvlak en liet mijn wheeler wijselijk thuis om niet in de verleiding te komen.

Het had ook zijn voordelen. Nu kon ik echt genieten van het begin tot het einde en iedereen aanmoedigen.

Wereldrecord “C130 trekken”

Gisteren zat ik nog in Lanzarote, vandaag stond ik al paraat op de militaire luchthaven van Melsbroek om onze wereld record poging C130 voortrekken met manuele rolstoelgebruikers te hervatten. Ik had het geluk voor mijn deur in Diest opgepikt te worden door Didier en Chtistine en Jurn en hun neef. Hun zoon Jurn ook een roller zou ook deelnemen.

Toen we arriveerden waren er al heel wat rolstoelgebruikers gearriveerd. Er was ook een motor treffen “Indian day” wat nog meer sfeer in de brouwerij bracht!

Mensen van Blijf actief vzw die dit evenement organiseren waren al druk in de weer samen met de mensen van KSA. Alles was tot in de puntjes uitgewerkt. Zo’n goed georganiseerde gigantische activiteit kom je zelden tegen.

De briefing werd gegeven door Henk die beter bekend is van het tv programma “over de grens”. Hij is de peter van dit evenement.

Iedere deelnemer moest alvorens een trekproef doen aan een weegschaal om te zien hoeveel kracht je had om de mensen volgens kracht te kunnen plaatsen om het vliegtuig verder te trekken. Elke groep kreeg een andere kleur van helm. Omdat ik meteen de neiging had achterover te vallen had ik niet veel kracht kunnen zetten. Maar kom.

wereld-record-c130-trekken_clip_image022 Ik zette mijn helm met hanenkam op. Hier wist ik zeker van dat deze niet van mijn hoofd zou vallen.

In groepen mochten we ons richting C130 begeven. Onderweg een kleine opwarming. Achter de groene poort moesten we wachten tot je groep mocht vertrekken.

Daar stond onze kanjer van meer dan 67 ton die we kost wat kost 100 meter verder wilden trekken.

Nog even met de miss op de foto naast het vliegtuig en dan naar de plaats om aangekoppeld te kunnen worden. De cameraploeg van vtm was ook aanwezig. Het leuke was dat de cameraman (Bart) ook mijn reportage van Telefacts in november filmde.

Zenn die trok aandacht van de vele aanwezige fotografen. Ik hoop dat ze geen sterallures krijgt. Ze is ondertussen al een echte BH (bekende hond)

Door middel van een stalen kabel werden de rolstoelen aan mekaar en aan het vliegtuig gekoppeld. Iedereen was er klaar voor, deze keer op vlakke beton en prachtig weer moest het lukken!

We hadden in ieder geval al veel supporters langs de kant die ons bangelijk goed aanmoedigden! Het opperhoofd van de Indian day zat omgekeerd achter de bestuurder van een speciale moto om ons aan te moedigen.

Ondertussen ben ik ook te weten gekomen waarom een indiaan. Het indianen hoofd is namelijk het logo van de 15de wing op deze militaire luchtmacht basis.

Gezamenlijk werd er afgeteld en begon de man met de toeter het duw ritme aan te geven. Vrijwel meteen begon het vliegtuig te bollen. Iedereen duwde zo hard als hij kon, wat een schitterend team! Jawel, samen stonden we super sterk!

Ik duwde soms zo hard dat mijn rolstoel voorover wipte.

Na 4 minuten klonk het sein al dat we over de 100 meter lijn waren met het vliegtuig. Omdat het zo goed ging hoopte ik een beetje dat we nog wat verder zouden trekken, maar na 120 m kwamen we tot stilstand en werden helmen in de lucht gegooid van blijdschap! We hadden het gehaald! Ik denk nu toch wel dat onze boodschap nu begrepen wordt: Omdat je in een rolstoel zit wil dat niet zeggen dat je niets meer kunt “wij blijven actief” Samen staan we sterk! Als je maar wil kan je heel veel bereiken!!!

Ik ben zeer blij dat Blijf Actief vzw met deze toch wel bijzondere uitdaging deze boodschap heeft aangetoond voor onze maatschappij! Neem ook eens een kijkje op www.blijkactief.be

Ik kreeg een mega magnum fles Dafalgan (cava) in de handen gestopt om te kraken op onze overwinning! Tegenover me stonden Henk en nog een roller ook met een fles. Begonnen die er toch niet mee te schudden zeker! Ik kreeg een hele douche cava over me heen. Het is zo eens wat anders. En ons Zenn maar aan mijn benen likken, die vond het precies ook lekker.

De flessen werden doorgegeven en velen namen een slokje van de teut van de fles, eigenlijk grappig om te zien!

Genoeg gevierd en gejuicht nu konden we overgaan tot het officiële moment. Het neerschrijven van het behalen van ons wereld record.

Met ons resultaat van het trekken van een C130 van meer dan 67ton met 84 manuele rolstoelgebruikers voor 120 meter in 4 minuten deden we het beter dan de Engelsen en kunnen zo de Belgische rollers een plaatsje bemachtigen in het World Guiness Record Book!

Fantastisch!