10 mei 1979 – 22 oktober 2019
Ik kan mijn gedachten er niet goed bij houden, ik droom steeds weg met mijn gedachten naar Japan, ongelofelijk, waaaaaaaaaaaaaaw, amai, ik kan er niet over zwijgen!
Het was ijzig koud aan de kust en dit met Pasen! Eén ding is zeker! De chocolade paaseitjes zullen dit jaar niet smelten!
Wat een luxe! Vanmorgen kwam osteopaat Gudrun met haar behandelingstafel tot bij mij thuis. Al enkele weken word ik ’s ochtends wakker met 2 lamme armen. Gudrun nam me eens goed onder handen om dit probleem op te lossen. Een ruim uur was ze met me bezig om de geblokkeerde spieren los te krijgen met technieken die ik nog nooit eerder toegepast kreeg. Het ging enorm diep en kwam nog maar eens tot besef dat alles met elkaar verbonden is.
Namiddag vertrokken richting kust om de voorstelling van Sport storries bij te wonen. Ook deze keer was het bangelijk goed, en voor mij een wel zeer speciale editie!
Gella bracht net zoals een tijd geleden in Heist op den Berg haar sport storrie. Ze bracht weer het mooie verhaal van onze gelijkenissen.
Ik mocht na haar verhaal ook plaats nemen op het podium en had een gesprek met Gella en Stef. Gella haalde mijn droom om ooit naar Japan te gaan aan en gaf me een enveloppe. Ik opende hem en zat met een mond vol tanden toen ik het vliegticket voor Japan eruit haalde. Mijn jeugddroom komt uit! Als kind toen ik de bruine gordel Jiu-jitsu had raakte ik helemaal weg van Japan. Ik wilde mijn matras op de grond en met stokjes eten kon ik als de besten! Deze passie blijft nog steeds hangen en droomde ik ervan om ooit deel te nemen aan de Oita halve of hele marathon. Nu zal deze droom werkelijkheid worden.
Toen ik de enveloppe opende was ik even sprakeloos en ervan gedaan zoals mijn gouden finish op de spelen in Londen. Ongelofelijk, waaaaw!!!!!!
Ook vandaag heb ik verre van stil gezeten, ditmaal geen sportieve uitspattingen maar de focus op relaxatie! Ik begon mijn dag met een ongelofelijk deugddoende boddyethics edelsteenmassage. Mmmmm, ik geniet nog na van het gevoel van de warme stenen en de gouden handen van Walter in de rustgevende sfeer in Cura!
http://www.lievebullens-feelgood.be/
Edelsteenmassage
Catherine de madammen
Meditatie
http://paralympic.org/news/vervoort-will-be-one-watch-brussels
Op deze zonnige woensdag werd ik op de piste van Nike Tessenderlo voor een opname met Charlotte voor Ketnet. Het was weer zeer leuk samenwerken met deze mensen, ik ben benieuwd naar de uitzending die op 24 april plaats vindt!
Na de uitzending deed ik een training met coach Jo. Het gevoel zat jammer genoeg niet zo goed, ach niet elke dag is hetzelfde, morgen zal het wel beter gaan!
Na een lekker ontbijt trokken Wim, Jo en ik weer met de wagen richting piste in Arrecife voor een training. Het was een super zalig weertje! Het geeft direct meer energie met die warme zon op je smoel! Vandaag trainde ik vooral startjes. Het ging opmerkelijk goed. Jo ging er al even hard in op als ik en spurtte vaak mee, heerlijk. Wim filmde vanuit verschillende hoeken de training. Ik ben benieuwd naar het resultaat! De snelheden die ik haalde tijdens de training gaven een euforisch gevoel! Ja, het zit goed snor.
Toen we weer in de wagen zaten zag ik één gemiste oproep staan op mijn gsm. Het was van mijn ouders. “Geen goed nieuws?” Dacht ik bij mezelf.
Slechter nieuws kon ik me niet inbeelden.
Vannacht is mijn grote voorbeeld, mijn beste kameraad overleden in het ziekenhuis. 9 Maanden lang vocht hij voor zijn leven. Mateke, rust in vrede, in mijn hart leef je verder! Het nieuws viel als een blok op me en mijn gedachten dwaalden helemaal weg naar alle mooie herinneringen met hem! Gelukkig waren Jo en Wim in de buurt om me op te vangen! Later kwamen Iron Maids Brigitte en Mario op visite en zorgden voor wat afleiding. In de late namiddag ging ik nog op bezoek bij mijn Lanzarotse vriendinnen maar mijn gedachten dwaalden steeds af naar mijn maatje!
Ik heb als een roos geslapen! Lang geleden dat ik nog zo goed sliep, zalig toch!
We worden hier in het hotel serieus in de watten gelegd! Voor mijn training op de piste werden we tot in Arrecife gevoerd en kregen we voor terug huiswaarts te keren een auto van Sands Beach ter beschikking!
Ik had de piste haast voor mij alleen en had meteen in de mot dat het “vlam” beton was!
Bij het inrijden en het doen van mijn oefeningen was het net of ik papparazie achter me aan had 2 mensen met een fototoestel en een cameraman. Grappig!
Ik had schitterende begeleiding langs de kant! Jo leefde zich helemaal in in de training, zalig! Alles verliep super wat een zalig gevoel gaf! Heb de hele training vlot met veel voldoening kunnen afwerken.
We reden terug richting Casa Sands Beach waar ik me kon opfrissen en mijn energiepijl weer naar boven kon werken met een gezonde hap in de Mai Tai bar. Hier in dit hotel is alles aangepast naar de sporter, ja, ja, zelfs de lunch kaar bevat een sportmenu!
Een siesta deed deugd! Als laatste training van vandaag besloten we te gaan baantjes trekken in het nieuwe 25m zwembad van Sands Beach.
Om krampen te voorkomen wrong ik mezelf in mijn wetsuit. Ons Zenn was mijn zwembril bewaarder.
Ik ging het water in en kon er echt nog eens van genieten om baantjes te trekken!