Om half drie vanmorgen liep mijn wekker af. Het was bar koud. Papa pikte me op en reden zo richting vlieghaven in Zaventem. Het was echt koud! Tot -10,5° Brrrrrrrrrrrrrr!
In de vlieghaven zie je zo vanalles, mensen zijn wel vindingrijk moet ik zeggen!
Een beetje later arriveerden mijn 2 reisgenoten ook: Jo die me op deze reis zal bijstaan met mijn trainingen en Wim die alles zal filmen!
Wat ook leuk was dat op hetzelfde vliegtuig enkele Iron Maids waarvan ik fiere meter ben ook mee reisden richting Lanzarote!
Zelf in deze barre weersomstandigheden steeg het vliegtuig vlotjes op en droomde ik al weg met het gedacht aan de zon en warmer weer!
Zo vroeg in de ochtend vertrekken heeft toch echt wel zijn voordelen! Je hebt nog de hele dag om te genieten! Het was hier even 33° warmer dan bij mijn vertrek deze morgen in België! Zaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaalig!!!!!!
We werden met een busje naar het hotel gevoerd.
Het was weer echt thuis komen bij mijn Sands Beach familie! Zo zalig al die welgemeende knuffels!
Ik kreeg mijn vertrouwde stekje Palmeras 13 weer toegewezen!
De tijd om mijn koffers uit te pakken kreeg ik haast niet! Meteen stond er een man aan mijn deur voor een fotoshoot. Ons Zenn die dacht bij zichzelf: “baasje, poseer jij maar wat, ik ga pootje baden!” En ons madam trok het zwembad in. Zo kostelijk!
Ik kon het niet laten, na wat rust genomen te hebben besloot ik een klein tripje te doen met de wheeler om de baan te voelen. Zo zalig! Mijn 5 km die ik voorop gesteld had zijn er 11 geworden, ik kon er niet genoeg van krijgen!
Na een heerlijk avondmaal plofte ik op bed en dommelde in een zalige diepe slaap.