Wat deed het deugd om nog eens een nachtje door te kunnen slapen! Ik probeerde door de dag zoveel mogelijk mijn rust te nemen om fit naar Cafe Corsari te kunnen gaan!
Samen met Els, Greet en Dominique reden we richting Waalse Kaai, the place to be for Cafe Corsari. We werden zeer vriendelijk ontvangen. Er was voor de ingang parkeerplaats voorzien voor de sprekers gasten . Meteen werd ik door 2 straffe gasten naar de zo genaamde green zone waar genodigde sprekers nog iets konden drinken en eten voor het live optreden. Hier maakte ik kennis met oa Jan Mulder en Lieve Blanquaert. Ik werd door de schoonheidsspecialiste opgetut alvorens ik weer door 2 sterke mannen weer naar beneden gebracht werd en de studio inrolde waar een microtje aan mijn hemd geprikt werd. Op voorhand werd afgesproken wie op welk moment en waar aan de tafel moest plaats nemen. Ik mocht als laatste sprekers gast plaats nemen aan de tafel tussen Jan Mulder en Patrick “de NewYork gids” innemen.
Ik mocht mijn brandwonden verhaal vertellen en er werd een filmpje vertoond dat ze eerder in het militair hospitaal van Neder-Over-Heembeek hadden opgenomen. Ik wist hier helemaal niets van en werd er een beetje emotioneel van. Ik ben blij dat ik mijn verhaal heb kunnen brengen en hoop dat het mensen kan inspireren, hoe kwetsbaar je ook bent, hoe diep je ook zit. Blijf geloven in jezelf en je komt er wel, zelfs in de grootste miserie! Ik sloot mijn gesprek af met een grote vloek “godverdomme”: derde keer goeie keer, ik ga volgend jaar dat wereldrecord op de Memorial Van Damme verpulveren!
Iedereen schoot spontaan in de lach en zagen de kracht weer uit Wielemie stralen!
We babbelden na de uitzending nog wat na en vertrokken dan weer naar uz Pellenberg waar ik voor middernacht weer binnen moest zijn. Net op tijd arriveerden we en nam ik afscheid van 3 schatten van mensen en mijn allerliefste viervoeterke Zenn die ik serieus begin te missen. Verpleegster Rita van de nacht stond me al op te wachten om me veilig in mijn beddeke te leggen en het infuus weer aan te sluiten met de Baxter.
Ik zat nog vol emotie en duurde het een tijdje eer ik de slaap kon vatten.
