Vannacht sliep ik niet echt denderend en vanmorgen voelde ik me in het begin alles behalve goed.
Na een zalige douche op een brancard voelde ik me al stukken beter.
Kort na de middag pikte mijn maatje Pascal me op voor een ritje naar thuishaven Diest city.
Het deed deugd om nog eens even in mijn appartementje te vertoeven en om door het stad te bollen en een heerlijke warme chocolademelk te drinken in mijn lievelingswinkeltje Chocolat Diest.
Bert bereidde in de keuken van zijn restaurant “Scampi’s Oud Diest” die ik later weer in het ziekenhuis kon opsmullen. Overheerlijk! Om duimen en vingers af te likken! Verpleging die deze overheerlijke maaltijd voor me opwarmden en brachten waren al stiekem jaloers 😉