Mijn inspanning van gisteren tijdens de wedstrijd heb ik vandaag jammer genoeg moeten bekopen. Sinds een uur of 3 ’s nachts liep het weer helemaal mis. Verschrikkelijke onmenswaardige pijnen hielden me wakker en verloor vaak hierdoor het bewustzijn.
De hele voormiddag ging het van kwaad naar erger. Er was iets mis met mijn oproep systeem. Ik lag al een geruime tijd tegen de grond en door hevige spasmen tijdens het bewustzijnsverlies knotse ik constant met mijn hoofd en benen tegen de grond. De verpleegkundige van het wit/geel kruis vond me in deze vreselijke toestand en kreeg me onmogelijk weer in de zetel of in bed helemaal alleen. Na een dikke 25 minuten kwam ze met een assistent van Ado binnen om me te helpen. Het was verschrikkelijke hel. Gelukkig kon goede vriendin Chantal tijd vrij maken en kwam voor me zorgen. Wat ben ik toch een gelukzak met zulke schatjes rondom mij!
In de late namiddag begon het eindelijk te beteren!
10 mei 1979 – 22 oktober 2019