Categorie: TRAINING

Vanmorgen was ik al vroeg uit de veren Rudy zou me immers al om half 7 komen oppikken om naar de Reva beurs in Gent te gaan. Plots voelde ik me weer onwel worden en verloor het bewustzijn. Geen goed begin van de dag! Toen Rudy aan de deur belde was ik blijkbaar nog niet echt goed bij de positieven, naar het schijnt vroeg ik hem wat hij kwam doen goed wetende dat hij me mee zou nemen naar de beurs.

De Reva beurs in Gent die om de 2 jaar plaats vindt is the place to be voor mensen met een beperking! Hier staan verschillende standen met alle mogelijke hulpmiddelen en instanties die er bestaan.

Op de stand van Vigo hing een mega groot spandoek op met de foto van mijn overwinning van de paralympische spelen in Londen, zalig gewoon!

Het volledige fantastische Vigo team stond al paraat om de massa bezoekers te woord te staan!

We werden ontvangen met een grote doos koffiekoeken.

Ik installeerde mijn wheelen en rollen naast het tv scherm waar continu mijn overwinning op de 100m sprint in Londen vertoond werd.

Stipt 10u kwamen de eerste bezoekers al binnen gewandeld en gerold.

Al gauw werd het drukker en drukker! Ik zag oude bekenden weer maar leerde ook vele nieuwe mensen kennen. Velen vroegen om een handtekening of wilden samen met mij op de foto.

Toen ik moe werd kroop ik in mijn wheeler en begon op de rollen te trainen. Hierdoor kreeg ik weer energie en genoot er van. Coach Jo stond aan mijn zijde.

Wim Sevenants die ik ook wel eens klus noemde tijdens mijn revalidatie kwam weer met goeie idees af om mijn zithouding te optimaliseren!

Bij Vigo heb je het gedeelte rolstoelen en allerlei hulpmiddelen, maar dit fantastisch bedrijf heeft ook een zeer goede professionele orthopedie afdeling die ooit nog mijn zwemspalken voor mijn deelnames aan de triatlon ontwikkelden en speciale voetsteuntjes voor in mijn handbike. Deze mannen en vrouwen stelden hun nieuwste ontwikkeling voor : de Dinasleep: een matras dat op het bed gelegd wordt en niet zomaar één! Met verschillende plaatjes en kussentjes in allerlei vormen en een speciaal vooropgesteld “legplan” wordt de persoon in de meest ideale houding gelegd om maximaal te kunnen recupereren.

Waaaaaaaaaaw!!!!! Voor het eerst voelde ik geen pijn bij het in bed kruipen, ongelofelijk! Dit gevoel heb ik al lange tijd niet meer gehad!

Na 1,5u op het bed gelegen te hebben barstte ik weer van energie!

We sloten onze eerste REVA beurs dag af met een receptie op een andere stand

Na een lekker ontbijt trokken Wim, Jo en ik weer met de wagen richting piste in Arrecife voor een training. Het was een super zalig weertje! Het geeft direct meer energie met die warme zon op je smoel! Vandaag trainde ik vooral startjes. Het ging opmerkelijk goed. Jo ging er al even hard in op als ik en spurtte vaak mee, heerlijk. Wim filmde vanuit verschillende hoeken de training. Ik ben benieuwd naar het resultaat! De snelheden die ik haalde tijdens de training gaven een euforisch gevoel! Ja, het zit goed snor.

Toen we weer in de wagen zaten zag ik één gemiste oproep staan op mijn gsm. Het was van mijn ouders. “Geen goed nieuws?” Dacht ik bij mezelf.

Slechter nieuws kon ik me niet inbeelden.

Vannacht is mijn grote voorbeeld, mijn beste kameraad overleden in het ziekenhuis. 9 Maanden lang vocht hij voor zijn leven. Mateke, rust in vrede, in mijn hart leef je verder! Het nieuws viel als een blok op me en mijn gedachten dwaalden helemaal weg naar alle mooie herinneringen met hem! Gelukkig waren Jo en Wim in de buurt om me op te vangen! Later kwamen Iron Maids Brigitte en Mario op visite en zorgden voor wat afleiding. In de late namiddag ging ik nog op bezoek bij mijn Lanzarotse vriendinnen maar mijn gedachten dwaalden steeds af naar mijn maatje!