Geplaatst op

Dinsdag 7 mei 2013

Ik heb vannacht geen oog dichtgedaan. Een uur slaap zal veel zijn. Ik verrekte van de pijn, tranen rolden over mijn wangen. Gedurende de hele dag bolde ik er als een ineengekrompen zombie bij. Toch besloot ik naar de training te gaan in Leuven. De houding die ik aanneem bij het wheelen is dezelfde houding als ik veel pijn heb. Een ander zou me gek verklaren, maar ik wilde het proberen. Dan begon het ook nog eens te regenen ook nog. Tijdens de wedstrijd kan het ook regenen, dus een goede oefening voor alle weersomstandigheden!

Ik kroop in mijn wheeler en begon in te rijden onder het toeziend oog van coach Jo en coach Rudi en papa die stond te supporteren onder de paraplu.

Door de nattigheid van de regen slipte ik regelmatig door met mijn handen, maar liet het toch niet aan mijn hart komen.

Ben fier op mezelf dat ik de training ondanks de pijn, rotslechte nacht en het slechte weer toch kon volbrengen!

Erna was ik gezond moe en kon ter plekke in slaap vallen.