Categorie: TRAINING

Happy valentine!

Op deze valentijntjesdag heeft ons Mie zeker niet stil gezeten! Na het ontbijt reed ik samen met coach Jo richting piste in Arrecife.

Tijdens de opwarming voelde ik al meteen dat de spieren goed zaten! Een redelijke zware training stond er op het programma en ons Mie had er zin in!

Telkens als ik mijn versnelling gedaan had en mijn tijd nam om iets te drinken kreeg ik een lik wasbeurt van ons Zenn 😉

Ikzelf en coach Jo staan verwonderd van de tijden die ik nu al reeds rij! Het is alvast veelbelovend voor komend seizoen! Dit had ik nooit durven dromen na het ongeluk op het wk!

Mijn nek en ruggenwervel zitten wat geblokkeerd en speelde me parten bij de laatste versnellingen.

Gelukkig kon ik op de middag genieten van een deugddoende Stilo Vitae sportmassage van Rowan, en dit op een massagetafen buiten in de zon aan het zwembad! Mmmmmmmm ik geniet er nog van!

In de late namiddag nam ik nog een frisse duik in het zwembad samen met de andere Parantee atleten.

Vanavond was het buffet volledig in het teken van Valentijn. Het restaurant was helemaal versierd met ballonnen in de vorm van een hart.

Man, man, man, het was me weer het nachtje niet! Tot na 2u in de ochtend heb ik liggen woelen in bed en deze morgen was ik verre van ok! Ik had last van spasmen, tot en met, ik was er eigenlijk niet gerust in. Na een mager ontbijtje omdat ik eigenlijk geen honger had ging ik op bed liggen omdat ik door de spasmen niet in mijn rolstoel kon blijven zitten. Ik nam orale baclofen in die na een geruime tijd toch wat begon te werken maar was nog niet volledig verlost van de spasmen. Ik lag met mezelf in conflict: “ga ik trainen? Of ga ik niet trainen?” Mijn koppige karakter heeft uiteindelijk gewonnen. Ik ben met coach Jo vertrokken naar de piste van Arrecife. Ik voelde me door de Baclofen wel zo loom als een patattenzak maar kom,  ju met de geit!

De poort van het domein werd voor ons open gemaakt en kon ik in mijn wheeler klauteren voor mijn training.

Puur op karakter bolde ik op de piste maar de training verliep beter dan ik verwachtte en voelde ik me achteraf eerlijk gezegd veel beter dan vanmorgen!

Namiddag genoot ik van mijn platte rust en keek toe naar de zwemtraining van Sven. Mijn herinneringen van uren en uren zwemtrainingen ‘s ochtends vroeg en ‘s avonds laat in het koude natte water kwamen weer naar boven.

Het leuke was dat Greg de coach van Sven verder moest voor de looptraining van Koen en mocht ik de rol van coach overnemen voor Sven. Ik vond het best wel leuk maar ben geen gemakkelijke 😉

Ondanks ik vannacht als een roosje geslapen heb voelde ik me vandaag niet op en top en had veel last van een pijnlijke rug. Gelukkig had ik vandaag een afspraak bij de kiné en kon ik genieten van een deugddoende massage van Maria! Nu ik schrijf over Maria krijg ik plots een binnenpretje. Toen ik mijn transfer naar de tafel deed schoot een pijnscheut door mijn rug waardoor ik Godverdomme zei! Maria had dat gehoord en zei het na ze heeft het wel 10-tal keer herhaald op zo’n koddige manier!

Mijn training met Till werd geannuleerd. Er was immers ook te veel wind waardoor het wheelen op de baan geen lachertje is en gevaarlijk kan zijn.

Mijn pomp is alweer in alarm geschoten, ik kan er maar niet aan wennen. Net een ambulance in mijn buik. Ik verschiet telkens.

Het alarm van mijn pomp is gisteren de hele dag en nacht blijven afgaan. Spasmen tot 4 u in de ochtend en dan ben ik in een diepe slaap gevallen. Stik op was ik en besloot niet niet te trainen vandaag. Het rare was dat mijn pomp nu weer helemaal stil was en ik totaal geen last meer had van spasmen. Namiddag viel ik in een diepe slaap buiten in de zon op het ligbed.