Categorie: DAGBOEK

Wat vliegt de tijd toch snel voorbij! Het was alweer tijd om mijn pomp bij te tanken in UZ Gasthuisberg.

Alvorens naar mijn afspraak te gaan bezocht ik mijn beste maat en grote voorbeeld Gunther die al reeds 4 maanden op intensieve zorgen ligt. Als ik mensen nu hoor klagen omwille van een prul wordt ik echt boos en zie ik Gunther voor me die vecht voor zijn leven en die ik nog nooit heb horen klagen!

Ik hoop dat ik mijn maatje snel weer kan tegen komen op één of andere rolstoelbasketbal match of samen ene kunnen gaan drinken in plaats van hem in het ziekenhuis te bezoeken!

Ondertussen ken ik na al die jaren mijn weg naar neurochirurgie al op mijn duimpje en wordt ik er steeds weer warm onthaald aan de balie!

Ik moest niet lang wachten en werd snel verder geholpen.

Shaken op de PowerPlate, het is en blijft zwaar, maar zo’n effectieve training, ons zenn was deze namiddag mijn trouwe supporter!

Eindelijk heb ik eens een nachtje kunnen doorslapen, de goede nachten zijn tegenwoordig schaars! Je voelt jezelf een ander mens als je een nacht hebt kunnen doorslapen. Ik voelde me nog niet helemaal ok, maar toch een ander mens dan afgelopen 2 weken en waagde mezelf op een training waar ik echt naar uit keek!

Ik nam een grote slok Herballife en schoot mijn sportkledij aan. Ja, ons Mie had er zin in, en ons Zenneke duidelijk ook, die stond al te kwispelen aan de deur.

Buiten wrong ik mezelf in het smalle zitje van mijn wheeler en droom ik stiekem weg en beeld me in hoe het zal zijn met mijn nieuwe wheelers die ik dankzij Golazo, Zamex en loodgieterij Mario kon aankopen. Ik zal nog even geduld moeten hebben!

Samen met Zenn bolde ik richting atletiekpiste. Heerlijk met die zon op onze smoel!

Het feit dat ik de laatste 2 weken zo slecht voelde heeft 9 kansen van de 10 te maken met het koude vochtige weer waardoor mijn spieren verkrampen. Dus, zonneke, ge hebt al genoeg congé gehad! Laat nu maar eens uw beste stralen zien!

100% Voelde ik me nog niet, maar ik genoot en dat was het voornaamste! Ik volbracht mijn volledige training en had zelfs nog geen zin om naar huis te bollen. Ons Zenn die genoot ook nog steeds. Eigenlijk is het soms best wel grappig als ik mijn training op de atletiekpiste aan het doen ben. Ze loopt steeds voor me op en als ze wat trager begint te lopen raak ik met mijn voorwiel soms haar poep waardoor ze nog sneller begint te rennen. Af en toe ben ik haar kwijt en ligt ze te rollebollen op het gras.

Vandaag maakten we een ommetje mijn de wheeler en bolde in het midden van de natuur door het webbekoms broek en kwam met 18km in de armen thuis, wat een heerlijk gevoel!

Na een heerlijke deugddoende douche plofte ik op mijn zetel en Zenn kwam bovenop me liggen en dommelden samen in slaap. Heerlijk zo’n middag dutje!

Valentijnsdag, voor mij vandaag geen goede start. Ik heb vannacht uren en uren wakker gelegen omwille van pijn. Uit pure ellende nam ik om 3u ’s nachts een lekker warm bad dat toch wat pijnstillend werkte. In het totaal denk ik een drietal uurtjes geslapen te hebben en kan je je wel voorstellen hoe ellendig ik me vandaag voelde!

Vanmorgen deed ik bij Draft de laatste testrit met mijn nieuwe wheeler. Het voelde super aan! Mijn wheeler en ik waren één! Ik sta nu al te popelen om met deze wheeler te kunnen trainen maar zal nog heel even geduld moeten hebben! De mensen van Draft maken nog een extra wheeler en laten ze in mijn gewenste kleuren spuiten en over een week of 3 mag ik mijn 2 nieuwe pareltjes thuis verwachten!

Nu konden we weer huiswaarts keren. We hadden het geluk vroeger dan gepland de trein naar België te kunnen nemen zodat we ’s avonds weer op een deftig uur thuis waren.