Alweer een slapeloze pijnlijke nacht. Toch klaag ik niet, ik voel me nooit alleen. Ons Zenn zorgt zo goed voor me. Bij elke kreun gaat t hoofdje van Zenn omhoog en komt ze knuffelen. Zo zalig! Zenn maakt me Zen en geeft me telkens weer de moed om vol te houden!
Me slecht voelen of niet, ik wilde kost wat kost nog eens bollen met mijn wheelen! Ik schoot mijn sportkledij aan, prepareerde mijn 3Action energiedrank.
Ons Zenn zag het ook meteen zitten om te gaan trainen en kwispelde enthousiast met haar staart!
Ik wrong mezelf in het smalle zitje van mijn wheeler, propte de oortjes van de Ipod in mijn oren en deed mijn handschoenen aan.
Onderweg naar het Warandestadion betrapte ik mezelf er toch wel op dat ik ergens toch wel een schrik gepakt heb voor het wheelen op de fietspaden na mijn val en was ik op mijn hoede voor eventuele mankementen in de baan.
Op de piste verloste ik Zenn van haar leiband en stelde ik mijn wheeler in op de banen van de piste. De opwarming verliep goed maar merkte meteen op dat de slechte nachten me zware armen bezorgden. Nee, zoals te verwachten was liep de training niet naar wens, maar ik kon bollen en dit maakte me gelukkig!
De training die coache Ineke Boekelman opgemaakt had heb ik niet intensief maar op een rustige manier kunnen afhandelen.
Na wat platte rust trok ik naar het zwembad. Ik was al haast vergeten dat het carnaval was met zo een paar dagen in Engeland te zijn.
Vandaag was het blijkbaar carnaval zwemmen. Het was zo eens wat anders verklede redders aan het bad! Zo heb ik er vandaag niet Superman maar Superwoman gezien! Een clown plooide ballonnetjes voor alle jonge zwemmertjes.