Donderdag 20 december 2012

Kerstmarkt Nike, altijd een leuke sfeer! De manier van werken is gewoonweg prachtig! Elke stand verkoopt iets voor het goede doel. Ook dit jaar stonden de mensen van Canisha er met een stand en gaven regelmatig demonstraties met de hulphondjes. Nike is immers ook zeer fervent bezig met het inzamelen van dopjes van drankflessen ten voordele van de hulphondjes!

In de vroege avond werd ik verwacht in Veerle Laakdal waar ik een lezing deed voor de mensen die interesse hadden voor mijn verhaal.

De zaal was goed gevuld met mensen die zeer aandachtig luisterden. Na mijn verhaal was er de kans om babbeltjes te slaan. De laatste man in de rij zal ik nooit meer vergeten. Ik kon hem eerst moeilijk verstaan, maar dan werd het mij duidelijk dat hij aan de vreselijke ziekte ALS leed. De arme man barstte in tranen uit en ik kon zijn onmacht heel erg begrijpen!

Woensdag 19 december 2012

De last aan mijn schouders baatte me toch nog zorgen en was blij met mijn afspraak bij de Fysisch geneesheer! Hij zag meteen dat het aan mijn bicepspezen lag en haalde de injectie naald boven. Ik hoop dat het met deze kleine prikjes snel weer beter gaat.

 

Heb je al ooit eerder gehoord van een meditatie lig concert? Wel, ik heb het vanavond nog eens uitgeprobeerd in Cura bij meter Lieve Bullens!

 

Ik arriveerde totaal uitgeput en plofte me meteen in een comfortabel zeteltje. Door de zalige live meditatie muziek kwam ik meteen tot een zweverige rust. Een nabootsing van een onweer bracht me weer bij positieven en voelde weer energie door mijn lijf stromen. Op den duur begon het onweer geluid me echt te irriteren, maar blijkbaar was dit de bedoeling om erna weer volledig tot rust te komen. Met een rugzak vol goede energie keerde ik weer naar huis.

 

Ik kijk nu al vast uit naar de volgende sessie!

Dinsdag 18 december 2012

Het was vandaag weer tankdag in uz Gasthuisberg in Leuven. Mijn baclofenpomp moest weer bijgevuld worden. Na al die jaren is het voor mij een routine geworden en noem ik het een tank beurt!

 

Omdat ik nog steeds zoveel last heb van mijn schouders liet ik de neurochirurg het eens bekijken. Eén geluk, het is geen neurologisch probleem!

Maandag 17 december 2012

Man, man, man, ik heb vannacht geen oog dicht gedaan van emotie! Niet te doen!

Toch vond ik het jammer toen ik bij het bladeren in de verschillende kranten zag dat de sportman en sportvrouw van het jaar in het lang en het breed met grote foto in alle kranten vertoond werden en ik als Paralympiër van het jaar ergens in het klein tussen de belofte en coach van het jaar.

 

Eerder toen ik het sportjuweel samen met Hans Van Alphen won stond er ’s anderendaags ook in sommige kranten in het groot: “ Vlaamse reus voor Evi Van Acker, Vlaams Sportjuweel voor Hans Van Alphen” En waar was ik? Mijn naam stond ergens in het klein vermeld in mijn artikel!

Dit brengt ergernis mee!

 

Zondag 16 december 2012

Alweer een dag dat ik nooit meer zal vergeten!

Deze ochtend ontmoette ik voor het eerst enkele dames van mijn Iron Maids. Meter zijn van deze dames die hersteld zijn van kanker en nu voor het goede doel gestart zijn met triatlon schept een bijzondere band voor mij!

 

We gingen samen ontbijten in Oud Diest. Het was een super fijne kennismaking en hoop dat we mekaar nog veel zullen zien!

Michele van de Iron Maids is kapster en bood zich meteen aan om mijn haren in de plooi te leggen voor één van de bijzonderste avonden per jaar voor de topsporters, het sportgala! Wel grappig zo’n kapster aan huis! Als het van mij zou afhangen was ze meteen aangenomen!

Meter Lieve Bullens pikte me op en reden samen naar Lier waar het sportgala plaats vond. Peter Piet Den Boer reed voor ons op. Mijn ouders en zus waren ook al op de the place to be.

Bij het naar binnen gaan werden we gefilmd, ons Zenn stal meteen de show door wangedrag! Ons madam had een kat gezien en besloot er achteraan te gaan, ik werd al bijna mee de bosjes ingesleurd!

 

In de hal vielen de mooie grote foto’s van de sporters meteen op. Zo prachtig!

 

We genoten van een overheerlijk diner! Iedere genomineerde sporter werd apart even weggeroepen om even door te nemen hoe alles te werk ging op het podium

 

waar me moesten zitten, en wat te doen als je eventueel de sportprijs wint. Het leek allemaal vanzelfsprekend. Ik was er eigenlijk van overtuigd dat Michelle Georges de titel paralympiër van het jaar zou worden met haar 2 gouden medailles dus maakte ik me helemaal geen zorgen.

In de schmink werd ik helemaal opgetut en klaar gemaakt voor de show, maaaaaaaaaar, mijn haren, die waren al dik in de sjakos!

Ik deed met vele sporters en ex sporters een praatje onderandere Ludo Dierxkes die in 2007 nog een spinningmarathon voor me mee reed naar aanleiding van de Iron Man van Hawaii.

We werden naar de studio geroepen voor de live uitzending, wat spannend! Dafalgan (champagne) met de vleet, maar er stond geen water, oeijejoei, het steeg wat naar mijn bolleke!

 

Vrijdag 14 december 2012

Vandaag was het best weer een drukke dag! Vanmorgen had ik een afspraak in het huis van de sport in Gent met de mensen van Parantee en mijn coach om de sportieve plannen van 2013 te bespreken.

Naar huis rijden na deze bespreking was geen optie aangezien ik ’s Avonds in Aalst samen met de andere paralympische medaillehouders eregast waren op een sporttrofee uitreiking.

Samen met mama en papa reden we alvast naar de eindbestemming in Aalst en ontdekten dat Aalst best wel een leuke stad is om te shoppen!

Op afgesproken tijdstip werden we al opgewacht door Louis De Pelsmaeker die ons wegwijs maakte. Het was leuk om de andere Paralympiërs weer te zien!

We werden naar de zaal geleid waar de sportshow van start ging. Tussen de uitreikingen door kregen we enkele optredens. Het optreden van de “Busonnetjes” gaf me een echt kippenvel moment! Het is zo bijzonder omdat dit koor enkel zangers met een mentale handicap telt. Het maakte niet uit of ze naast de toon zaten, het was zo bijzonder!

Ook werd er telkens na een optreden of uitreiking een paralympiër in de bloemetjes gezet.

Laat in de nacht plofte ik me thuis neer op mijn bed en dommelde vrijwel meteen in een diepe slaap.