Auteur: Wielemie

Vanavond was het de grote dag voor mij, ik mocht immers de eervolle trofee Victor Boin in ontvangst nemen die je maar 1x in je carrière in ontvangst kan nemen.

Het was een prachtige avond! haast al mijn vrienden, familie en sponsors waren aanwezig.

Ik mocht een speechen geven in het Frans en het Nederlands per ongeluk zei ik mijn tekst vaak meer in het Spaans dan in het Frans.

In het sportimonium zijn een paar (ere) kastjes waar oa een truitje en een medaille van een bijzondere sporter. Ik krijg de grote eer om als eerste paralympoier ooit ook zo’n erekastje te krijgen. Ik krijg er nog steeds kippenvel van!

Nog steeds onder de indruk van de fijne avond gisteren werd ik vandaag weer verwacht op consultatie in het brandwonden centrum van Neder Over Heembeek. Het is altijd een plezier om hier op consultatie te komen! Er heerst een ongedwongen losse sfeer, altijd een beetje thuis komen voor mij.

De dokters waren zeer tevreden bij het zien van mijn brandwonden. Het verschil van tijdens mijn opname en nu is immens, echt indrukwekkend! Wie had dit ooit durven dromen na dat tragisch ongeval eind augustus!!!!!!!!!!!!!

Ook het fiets advies centrum van UZ Pellenberg werd in de bloemetjes gezet en zag ik mensen terug waar ik samen mee gerevalideerd heb, fantastisch gewoon!

Op het einde van de avond werd bekend gemaakt wie de sportprijs Vlaams Brabant gewonnen had. Ik had de eer tussen zulke grote kampioenen als het skydive team en Dennis Praet te mogen staan. Dennis werd welverdiend sportman Vlaams-Brabant 2015!

Men vroeg me achteraf of ik niet teleurgesteld was? Ik voel het zeker niet aan als verlies of teleurstelling maar eerder als een doorbraak, een overwinning! Eindelijk wordt een sporter met een beperking niet in een aparte categorie gezet maar werd ik bezien als volwaardige atleet. Wij topsporters met een beperking moeten er minstens evenveel voor doen om de top te bereiken. Het is niet alleen de trainingen en de rust maar ook nog eens het dagelijkse gevecht met je lichamelijke beperking dat niet doet wat jij wil.

Na het officiële gedeelte konden we nog genieten van een hapje en een drankje tijdens de receptie

Maar goed dat ik maandag al grotendeels alles had ingepakt! Maandag avond voelde ik me onwel en ging het van kwaad naar erger. Verschikkelijke pijn en spasmen hielden me de hele nacht wakker en bleef gisteren gewoon doorgaan. Ik zou gisteren helemaal niet de kracht gehad hebben om in te pakken.

Deze ochtend nam ik afscheid van mijn Sands Beach familie wat ik altijd even emotioneel vind!

Er was verschrikkelijk veel wind. Rukwinden van 80km/u. Ik was eerlijk gezegd niet echt scheutig op om te vliegen! Tegen de wind in stegen we op. Het ging beter dan ik verwacht had! Maar de tussenlanding maken op Las Palmas, dat was andere koek! Het vliegtuig kon zijn draai niet nemen door de stevige windvlagen. Zelfs de stewardessen waren er niet echt gerust in. Ik was blij dat we een veilige landing gemaakt hadden. Terwijl het vliegtuig schoon gemaakt werd voelde ik de vleugels van het vliegtuig trillen door de wind. Brrr akelig! En dan moesten we nog eens opstijgen om richting Brussel te vliegen. Spanneeeeend! Eenmaal hoog boven de wolken was er niets meer te merken van de stevige wind. Zenn klom op mijn schoot en viel zo kei schattig met haar tongske uit haar mond in een diepe slaap.

In Zaventem stond papa me al op te wachten maar ook goede vriendinnen Patricia en en Gerd. Ik was doodmoe. S ochtends om 10u in het Hotel vertrokken met mijn hele hebben en houden en om 20.30u landde het vliegtuig. Eer je alles dan hebt en naar naar huis gereden bent zijn we weer enkele uurtjes verder. Ik was echt dood op

Alweer veel wind in Lanzarote en was een training op de baan uitgesloten, morgen meer wind, dus besloot ik mijn wheeler alvast weg te bergen voor mijn terugreis woensdag en pakte mijn spullen in die ik niet meer nodig had.

Aan het 25m zwembad uit de wind in de zon deed ik met de elastiek mijn krachttraining. Plots krak de elastiek in 2 stukken, amai, ik schrok nogal! “Ben ik nu zo sterk geworden?” Dacht ik met een grijns op het gezicht.