Ik had het geluk dat mijn wonden vandaag niet verzorg hoefden te worden en kon ik mijn dag met een gerust hart beginnen.
Nadat de verpleging me gewassen had en me in mijn rolstoel hielp was het hoog tijd Om naar de ergo te gaan waar weer een heel deel pompoenen op tafel klaar lagen om uitgehold te worden voor de Halloween tocht morgen. Vorig jaar precies dezelfde tijd deed ik dit ook met mijn schouder blessure van een dejavu gesproken! Het was best wel leuk maar draaide helemaal van lange rechtop zitten wat ik niet meer gewoon ben. Ik holde mijn pompoentje uit en gaf het een leuk snoetje. Na de sessie bracht Katrien de ergo therapeute me weer naar de kamer.
Haast letterlijk waste verpleegster Ria mijn haren tussen de soep en de patatten! Het lange rechtop zitten eiste op den duur toch wel zijn tol. Aan tafel verloor ik het bewustzijn. Gelukkig was er verpleging in de buurt die me onmiddellijk op bed konden leggen. Honger had ik toen helemaal niet meer maar deed toch mijn best om iets naar binnen te spelen.
Omstreeks 13u kwam Isabel me samen met een studente halen voor de kine. In de grote zaal werd ik op een tafel geholpen en werden mijn benen gemobiliseerd. Na de litteken massage werd ik weer helemaal ingebonden om tot rechtstaande positie te komen. Bij mij is het eerder een beetje kantelen alles begon onmiddellijk door mijn hoofd te tollen en werd lijk bleek.
Na de kine kon ik weer bekomen in mijn beddeke. De dokters kwamen de dosis van mijn pomp weer verhogen en kreeg de toestemming dat ons Zenn voor 1 nacht mee mocht komen omdat Greet vannacht toch moest werken. Wat was ik blij om nog eens zo intens te kunnen knuffelen met mijn allerliefste prutske!