Vannacht heb ik weer veel liggen woelen in het oncomfortabele bed en werd eigenlijk moe wakker vanmorgen.
Na het ontbijt pakte ik mijn spullen in voor vertrek naar Zwitserland waar we tot vrijdag zullen verblijven. Het was rotslecht weer. Het goot regen, ik voelde me ellendig moe. Eerlijk gezegd had ik meer zin om naar huis te gaan dan wel door te reizen naar Zwitserland, laat staan morgen 4 races te doen in de gutsende regen en ampere en plaatsje vinden om op te warmen!
Jo Laadde onze Hyundai in, en het viel me weer maar eens op wat een luxe het is om zoveel weg te kunnen Bergen in een wagen!
We redden eerst naar het hotel om daar onze koffers uit te laden en reden erna verder richting Nottwil waar ik mijn nieuwe race nummer moest ophalen in het revalidatiecentrum. Vlak aan dit centrum lag de piste waar morgen de wedstrijd zal doorgaan. Jo haalde mijn wheeler uit de wagen en kon ik erin klimmen om hem alvast in te stellen op de piste voor de race morgen. Ik had geluk dat het even minder regende. De wheeler was snel afgesteld en reed nog enkele ronden in. Ik had nog steeds last van mijn rechter schouder pees wat me verontrustte.
We keerden terug naar het hotel waar mijn kamer ondertussen klaar was. Toen ik de kamerdeur open deed zag ik het mooie comfortabele bed, zie je die smile al tot achter mijn oren? 😉
Ik plofte op bed en viel in een diepe slaap. ‘s Avonds werd ik pas wakker van een knorrende maag.
Het Zwitsers is toch een grappig taaltje 😉 Ik versta er niet veel van. Om eten te bestellen was het ook niet echt gemakkelijk. De menukaart was enkel in het Zwitsers.
Om ons eten te laten zakken genoten we van een verfrissende wandeling met zeer mooie uitzichten! Wie had dat gedacht dat ik einde mei nog sneeuw zou zien?
Toen we weer aan het hotel aankwamen zagen we net een wagen met Belgische nummerplaat de parking oprijden. Bleek het zelfs iemand te zijn uit mijn buurt van Scherpenheuvel, hij was hier voor zijn werk. Over toevalligheden gesproken!