Zondag 11 augustus 2013

Ik geniet nog steeds na van onze prachtige avond gisteren!

Vandaag was het een bijzonder warme dag. Niets beter om dan in het frisse water te zitten! Zwemmen is momenteel niet mogelijk met mijn schouder maar met de hulp van Jo kon ik met mijn achterwerk in het water zitten met mijn rolstoel als ruggesteun. Heerlijk verkoelend met de handen in het water!

Zenn amuseerde zich ook rot met de bal in het water!

1

Zaterdag 10 augustus 2013

Gelukkig heb ik vannacht wat beter kunnen slapen en kon ik ten volle genieten van een heerlijk ontbijt.

Een wandeling op het pad langs de kust werd een heel avontuur. Een haai en schildpad waren gestrand 😉 prachtig gemaakt!

1 2

Zenn kon het niet laten om pootje te gaan baden en bestudeerde voorbijzwemmende visjes.

3

Iets verderop kwamen we met de rolstoel vast te zitten in het mulle zand. De kortst bijzijnde berolbare weg was een ander hotel. Het was er super mooi, maaaaaaaar….. om de straat weer op te kunnen botsten we op trappen. Een workman van het hotel had het opgemerkt en wees ons de weg door hun werkplaats, schitterend!

Ons Zenn wordt nog een echte waterrat. Deze voormiddag in de zee, namiddag in het zwembad!

Vanavond hadden we een date in Nautilus met goede vriendinnen Leda, Chaxi, Carmen en vrienden van hun. We reden naar het dorpje Tao wat meer in het binnenland gelegen is. Hier hadden we een super gezellige avond met tappas om duimen en vingers af te likken!

Verse lapas en mureen vis die vanavond om 19.00u gevangen waren lagen nu op ons bord. Mmmm!

Het werd laat en werden terug gebracht naar Nautilus waar onze wagen stond en reden we richting casa Sands Beach in de pikkedonker. Hier brandt er ‘s nachts geen straatverlichting.

 

Vrijdag 9 augustus 3013

Pfffffft wat een lange nare nacht! Vanmogen verloor ik weer even het bewustzijn., hierdoor viel ik pardoes uit mijn bed gelukkig op mijn goede kant!

De kiné behandeling van Juan deed deugd en pijn tegeljkertijd Hij steekt er echt heel wat energie in, ben blij dat hij dit zo grondig aanpakt naar mijn toekomst toe!

Nadat ik wat gerust had genoten we van een heerlijke wandeling en ging vroeg naar bed hopende op een goede nacht!

 

Donderdag 8 augustus 2013

Het deed deugd om nog eens door te slapen. Iets na 6 vanmorgen (7u Belgische tijd) rinkelde mijn telefoon, ik schrok me dood, ik was immers nog ver in dromenland! Het waren de mensen van Radio 2 die via een persbericht van Golazo op de hoogte gebracht waren van mijn kwetsuur. Half wakker was ons Mie live op de radio!

Na een heerlijk ontbijt mochten we de wagen lenen en reden we richting Matagorda waar we met goede vriendin Leda een afspraak hadden in Nautilus. Het paradijs van een verblijf voor mensen met een beperking! Het was super om oude bekenden weer te zien!

Mijn handbike die ik een paar jaar geleden schonk staat er nog steeds, het deed me herinneren aan mijn triathlon carière. Waar is de tijd toch heen! Ik kan me haast niet meer inbeelden dat ik met deze bike ooit begon en uiteindelijk 2x wereldkampioen werd en kon deelnemen aan de IronMan van Hawaii!

1

Mijn nummer van de Paralympics en twee foto’s sierden de muur.

2

Een wandeling langs de kust was zoooooooo heerlijk! De zon brandde op onze snoetjes.

We keerden met een super gevoel terug naar casa Sands Beach voor onze lunch.

Namiddag had ik weer een date met kiné Juan. Hij pakt het super professioneel aan en behandelt niet alleen mijn schouder maar ook mijn pijnlijke spieren die verkrampt

Zijn, sommige oefeningen waren zeer pijnlijk. Tranen rolden over mijn wangen, niet van pijn maar zie telkens de persoon voor me met wie ik de aanrijding had op het wk.

 

 

Woensdag 7 augustus 2013

Ik heb een mega rotnacht achter de rug! Als ik 2 uurtjes geslapen heb zal het veel zijn! Verschrikkelijke pijn in schouder en rug en daar bovenop nog eens mega spasmen hielden me goed wakker!

In de vroege avond kreeg ik kiné van Juan. Het was weer pijnlijk maar hier moeten we door! Hij behandelde niet alleen mijn schouder maar ook mijn nek en pijnlijke spieren omwille van de onnatuurlijke houding.

Aan het zwembad zag ik oude bekenden! Ann & Ron komen ook al jaren naar hier, vorig jaar deed Ann nog de was voor me! Super om hen weer te zien met hun familie!

Zenn amuseerde zich kostelijk in het zwembad en in de zee, zo mooi om te zien!

 

Dinsdag 6 augustus 2013

Wat een super nare dag!

Vanmorgen nam ik afscheid van het ziekenhuispersoneel dat me na de operatie zo in de watten gelegd heeft.

Samen met mijn ouders reed ik huiswaarts naar casa Wielemie in Diest city om er vliegensvlug mijn koffers te pakken. De confrontatie met alles wat ik nu niet meer kon was erg groot. Niet alles om zonder functie van beide benen, romp en daarbovenop ook nog maar één arm om te functioneren in het dagelijkse leven! Grrrrrr!!!!! Niet leuk!!!

Ik had me zo gehaast dat ik niet meer wist wat er in de koffer zat en het kon me eigenlijk ook niet veel schelen!

Na een heerlijk middagmaal in Oud Diest vertrokken we naar de luchthaven in Zaventem waar ik mijn reisgezel coach Jo weer zag!

Ons Thomas Cook vliegtuig stond al klaar toen we onze baggage gedropt hadden en alle controles gepasseerd waren.

Blijkbaar was er een klein foutje gebeurt en was er niet gemeld dat ik in een rolstoel zat en ons Zenneke er bij was. Als gevolg hiervan kregen we helemaal achteraan in het vliegtuig een plaats toegekend. Ik was verschrikkelijk bang voor mijn schouder op het moment dat ik in het smalle stoeltje naar mijn zitplaats vervoerd werd. Voor ons Zenn was er geen plaats, die heeft super braaf de hele vlucht op onze schoot gelegen!

Nadat we geland waren moest ik weer tot laatste wachten vooraleer we met de assistant uit het vliegtuig richting bagagezone gebracht werden.

In de aankomsthal stond een man met een bordje waarop mijn naam stond.

Jo en ik kregen de eer om met de grote autobus als enige passagiers richting Sands Beach vervoerd werden! Wat een luxe zeg!

In het hotel heerste echt het gevoel van thuis komen! Wat een warmhartig onthaal! Fijn om iedereen weer te zien! Ik kreeg mijn vaste stekje Palmeras 13 weer toegewezen. Ik was gelukkig maar toch pinkte ik een traantje weg omdat het nu toch wel heel anders is. Normaal zou ik komende 10 dagen kei hard trainen voor de memorial Van Damme, nu is het soms een beetje een mentaal gevecht omdat ik mijn plan niet kan trekken en de herinneringen naar boven kwamen.

Kiné Juan te pakken krijgen was niet zo simpel, maar eind goed al goed en kreeg een fantastische behandeling van een goed uur!

Ik was best wel moe van deze mega drukke dag!