Maandag 19 augustus 2013

Ik heb alweer een bijzonder slechte nacht achter de rug. Vanmorgen werd ik door mijn ouders naar uz Pellenberg gebracht waar ik een kamer toegewezen kreeg op het derde verdiep.

Mijn kamergenote was er niet, ze mag toevallig deze week even naar huis om gewoon te geraken aan de thuis situatie

 

Zondag 18 augustus 2013

Ik was vanmorgen al zeer vroeg wakker, ik kon voor mijn ontbijt smullen van het zelf gebakken overheerlijke brood van Carine!

Vanmiddag ging ik samen met een kammeraad mosselen eten in Oud Diest waar ik zo’n zin in had! Alleen, …….. toen ze voor mijn neus stonden kwam ik tot het besef dat dit toch niet zo’n slim idee was! Probeer maar eens mosselen te eten met 1 hand ;-)!

Namiddag werd ik verwacht in Bierbeek op het euro miniemen tournooi waar ik de eer kreeg de aftrap te mogen doen!

Het was even een zoektocht om mekaar te vinden maar eind goed, al goed!

Een chauffeur bracht ons naar een prachtig huis met fantastisch uitzicht waar de helicopter stond. 2 Nederlanders waren onze piloten. Papa hielp me me erin zetten. Het was lang wachten. De piloten waren streng 😉 Zenn mocht niet mee en mocht niet vooraan zitten. De gordel werd wel drie keer gecontroleerd en de hoofdtelefoon moest op, ook al was het slechts 300m vliegen. In tussentijd deed ik nog een leuke babbel met de mensen die hier op familiefeest waren.

 

Zaterdag 17 augustus 2013

Ik heb weer bijzonder slecht geslapen en voel me een beetje als een zombie. Ik kreeg vele telefoontjes wat deugd deed! Koffers moesten weer uitgepakt en ingepakt worden en waagde ik me aan de was en de plas.

 

 

Vrijdag 16 augustus 2013

Vandaag was het inpakken geblazen voor onze terugkeer richting België. Na het ontbijt maakten we een wandeling er was erg veel wind.

De kiné sessie bij Juan ging vandaag veel beter en heb ik een nieuwe bijnaam: murena mala

Ik ben blij dat ik vannacht wat beter geslapen heb!

Ons Zenneke genoot weer van een plonspartij in het zwembad, zo zalig om te zien!

Enkele jongeren kwamen een handtekening vragen. Ik word er al wat handiger in om links te schrijven ;-).

Zooooo grappig om Zenn als vicking te zien in de receptie! Mijn kleine pruts laat toch wel alles toe.

1

We namen afscheid van goede vroendin chaxi en mijn Sands Beach familie. Wat ga ik hen weer missen!

We hadden dezelfde chauffeur om ons naar de luchthaven te brengen als degene die ons kwam oppicken leuk!

Als laatsten gingen we aan boord van het vliegtuig maar werden super in de watten gelegd door het Thomas Cook personeel. Ons Zenn kreeg broodjes om haar af te leiden tijdens het opstijgen.

Ik verging van de pijn! Ik kon niet slapen tijdens onze nacht vlucht waarbij dan de 4 u wel heel erg lang lijken. Nadat we de bagage hadden na de landing nam ik afscheid van Jo en brachten mama en papa me weer veilig naar huis. Ik was stik op! Om 4 uur waren we pas thuis en kon ik eindelijk mijn beddeke inkruipen

 

 

Donderdag 15 augustus 2013

Man, man, man, wat een nacht! Ik heb weer rot, rot slecht geslapen! Veel pijn en het was ellendig warm!

In geen enkele houding kon mijn pijn wat onderdrukken.

Ons Zenneke, die had wat veel taart gesmuld gisteren en haar darmgestel lag hier duidelijk van in conflict!

Toch hield dit haar niet tegen om te ravotten in het water!

Er werd een filmpje van ons gemaakt naar aanleiding van de marathon die hier op 8 december plaats vindt!

Zelfs Zenn werd in het water gefilmd, zalig gewoon!

Ik voelde me nog steeds super slecht en moest meedere malen braken. Tijdens de kiné bij Juan verloor ik het bewustzijn.

 

Woensdag 14 augustus 2013

Gisteren had ik weer veel pijn. Jo en ik gingen vandaag even op shop tour.

Het was vandaag ons Zenn haar vijfde verjaardag en dag lieten ze hier in Sands Beach niet zomaar voorbij gaan. Mijn kleine pruts kreeg hier zelfs een heuse “woefparty”!

Er werden andere hondjes uitgenodigd en den Buddy (mascotte) mocht ook niet aan de party ontbreken.

1

2

Cadeautjes in ontvangst nemen dat vond mijn kleine pruts wel “de max!”

3

Na een geweldige groepsfoto konden de hondjes smullen van de doggy birthday cake. Schitterend om te zien hoe ze met twee van het bord schrokten en hoe snel de mooie taart omgetoverd werd tot een klein slagveld.4

5 6

3, 2, 1, ……… aaaaaanvalleeeuuuuh!

7 8 9

Het was heet buiten en ploften ons neer aan het zwembad, voor onze lunch vluchtten we de schaduw in.

De kiné heb ik al een bijnaam: “murena mala” Omdat ik steeds grapjes maak met de visdraad in mijn armen ben ik een murena en omdat ik steeds ondeugende dingen uithaalde ben ik mala. Van daar : “Murena mala”!

Het deed pijn maar was ongelofelijk fier dat ik de 90° overschreden had!

10