Een wit sneeuwtapijt dekt mijn tuintje en dacht bij mezelf: shit, wanneer gaat die zon nu eindelijk eens uit congé komen!
De pijn in mijn nek is er nog steeds, maar mijn handen jeukten serieus om die nieuwe handschoen eindelijk eens uit te gaan testen! Buiten trainen was geen optie met de sneeuw. Toen kwam ik op het grandioze idee om in de gigantische tennishal van Karteria Diest het uit te gaan testen!
Er was slechts 1 tennisplein bezet dus had ik plaats met hopen! Ik kon sprintjes trekken van ongeveer 60 meter lang. De nieuwe handschoen is meer dan goedgekeurd! Het ging “patat” goed! Op deze korte afstand van stilstand tot 60m kon ik een snelheid van 20.9km/u halen! En dan serieus afremmen of ik belandde met mijn …. Tegen de muur!
Ons Zenneke had het ook naar haar zin! Ze vond meteen al een tennisbal en holde als een gek de tennishal rond!
Ik had goed getraind en beloonde mezelf op een portie zon onder de zonnebank! Het deed zo’n deugd dat ik in een diepe slaap dommelde. Bij het uitvallen van de lampen schrok ik hard wakker.