Vandaag was het de beurt aan de eliten om hun beste beentje voor de zetten.
Ben dan ook voor Mieke, Celine, Peter, Axel en Frederik gaan supporteren.
Voor de rest van de dag ben ik gaan genieten in Rivaz.
’s Avonds reden we naar de tent waar voor de atleten een banket voorzien was en later de prijsuitreiking.
Je had het moeten zien een reuze tent vol met mensen uit alle landen.
Er werden T-shirts werden geruild. Niks anders dan blije gezichten te zien.
Er waren verschillende standen met eten. Een stand met Spaanse Paëlla, en stand met Italiaanse pasta en een stand met Azeatisch eten.
Toen het banket geopend werd was het er een stormloop naar de verschillende standen, net of iedereen uitgehongerd was. Wij hebben nog meer dan een half uur gewacht en dan was het nog aanschuiven, maar het was heerlijk.
Ik heb nog gebabbeld met mensen van Japan, Nieuw Zeeland, Frankrijk, Canada, U.S.A. en Spanje, echt leuk!
Een hele tijd erna begonnen ze met de medaille uitreiking.
Eerst en vooral voor de AWADS.
Plots klonk er door de zaal gouden medaille, Marieke Vervoort, Belgium. Ik kreeg kippen vel over heel mijn lichaam en rolde naar voor. Heel de massa in de tent klapten in hun handen en juichten.
Ik werd de trappen opgedragen en werd op de blok waar 1 op stond gezet. Hier kreeg ik mijn gouden medaille.
Weer juichte de hele zaal. Wat een onbeschrijflijk gevoel!
Ook kreeg ik een mand met specialiteiten van Zwitserland.