Vanmiddag had ik een afspraak in UZ Gasthuisberg voor controle van mijn schouder. Nadat er een runtgenfoto gemaakt was van mijn schouder mocht ik het dokterscabinet binnen.
Ik toonde de dokter mijn kunnen, hij keek met grote ogen verbaasd toe. Het was de eerste keer in zijn cariere dat hij iemand zo snel ziet herstellen van zulk zwaar trauma. Het is haast een wonder. De ernst van mijn verwondingen aan de schouder is zeer groot, er was een grote kans dat het nooit meer helemaal in orde zou komen. Maar nu nog geen half jaar verder is er nog geen 10° verschil meer met mijn gezonde schouder en is de kracht en spiermassa al op goede weg! Zo fier al seen gieter bolde ik het dokterscabinet naar buiten.