Sinds ik terug ben in ons frisse natte landje heb ik al vele moeilijke momenten van pijn en spasmen doorstaan. Nachten van amper een uurtje slaap, niet simpel om hier soms door te wroeten.
Ik voelde me ook alles behalve goed toen men mij vanmorgen kwam oppikken en richting consultatie in het brandwondencentrum van Neder Over Heembeek reden. Ik kon me in de wagen haast niet wakker houden.
Omdat we nog wat te vroeg arriveerden gingen we even op de medium care waar ik zelf zo lang gelegen heb even dag zeggen. Het was leuk om al die oude bekende gezichten weer te zien.
Op consultatie bij de dokter was men tevreden van mijn genezingsproces en werd er besloten de silicone die op de brandwonden dienen geplakt te worden te vervangen en mochten deze weg gegooid worden. De silicone doet me steeds weer aan die plakhandjes van vroeger denken waarmee we op mekaar mepten met het kleverige spul. Ik zei in de consultatie: “sorry, ik kan het niet laten. Ik wil nu eens doen waar ik al lang zin in heb!” En nam een stuk silicone en wierp het tegen een verpleegkundige die reageerde met “watten gij?!” en wierp het terug tegen mij en zo ontstond er een siliconen gevecht tussen vier personen in de consultatie ruimte. Ik proeste het uit van het lachen, wat een fun!