Oh boy, wat een nacht! Deze keer lag ik niet wakker van pijn maar van opgepept te zijn. Het was 01u gepasseerd eer ik de slaap kon vatten en rond 4u ‘s ochtends was Bibi alweer wakker. Ik was nu zonder plobleem optijd klaar voor het ontbijt 😉
Na ons heerlijk ontbijt laadde Jo in de regen de wagen in voor ons vertrek richting België.
In het begin van onze trip genoten we nog van de uitzichten en namen we afscheid van de Zwitserse mooie Bergen.
Het weer werd slechter en slechter, Het regende zo hard dat er gevaar was voor aquaplaning, bovendien waren er in Duitsland kilometers en kilometers wegenwerken aan de gang zodat we over versmalde rijstroken moesten rijden. De rijstroken waren echt verschrikkelijk smal, wagens en vooral vrachtwagens voorbij steken was geen leuke opdracht. Ik heb bijna 700km verstijfd van schrik in de wagen gezeten, met mijn slechte zicht is het des te meer angstaanjagend ook al is Jo een toppie chauffeur!
Wat was ik blij toen we eindelijk weer thuis waren!