Ik moet gisteren avond echt wel doodmoe geweest zijn! Ik heb gewoon door het piepen van mijn pomp heen geslapen en was nog moe toen ik opstond.
Vanmorgen deelde ik de ontbijttafel met Claude en konden we nog wat napraten over onze training van gisteren.
Het was vandaag een somber weertje, geen regen maar zeer bewolkt.
De hele dag twijfelde ik of ik al dan niet zou gaan zwemmen of wheelen en heb uiteindelijk niets gedaan. De mentale stress van de pomp die in alarm is weegt zwaarder door dan een stevige training!