Thuis liet ik me gisteren onmiddellijk door de ado adl assistent me onmiddellijk in bed leggen ik was echt stik op en dommelde haast onmiddellijk in slaap met al die heerlijke herinneringen in mijn achterhoofd. Alles was ok tot een uur of twee in de nacht dat ik bruusk wakker werd omwille van onuitstaanbaare helse pijnen en spasmen die mijn hele lichaam in beweging hield nog erger alsof ik topprestaties moest neerzetten. Ja watten, het was weer serieuze hell!
Normaal stond er een training op het programma om 10u met coach Rudi maar mijn verpleging was wat later dan normaal en zou ik grandioos te laat komen op de training en besloot coach Jo te vragen voor een andere training. Ik kon hem jammer genoeg niet bereiken en mijn lichaam leidde zijn eigen pijnlijke leventje verder waardoor traienen een onmogelijke zaak werd zeker met mijn live interview vanavond met het programma Ter Zake op het programma.
Ondertussen arriveerden er ook 2 mensen van het Laatste Nieuws voor een interview. Ze waren erg geschrokken van me in deze toestand te treffen, maar ik was in tegendeel eigenlijk blij dat ze nekeer de echte zwaardere situaties ook een keer zagen. Een paar keer verloor ik heel even het bewustzijn tijdens het interview maar had hen hiervoor gewaarschuwd dat dit mogelijk was en goede vriendin aanwezig als back-up . Na het interview zeiden ze dat ze toch wel wat onder de indruk waren. De meeste mensen zien me immers ook enkel en alleen tijdens de goede momenten en dat geeft een vertekend beeld.
De hele namiddag kwam ik niet uit mijn zetelde en probeerde zoveel mogelijk te rusten om mijn optreden voor Canvas het programma Ter Zake in zo goed mogelijke lijnen te kunnen laten lopen. Gelukkig voelde ik me mede dankzij de krachtige pijnstillers en de rust die ik nam wat beter.
Patricia pikte me op en reed samen met me naar de vrt studio’s waar we vriendelijk onthaald werden. Ik werd geschminkt en volledig klaar gemaakt voor de show. Toch steeds weer wat spannend. Ze hadden zelfs een oprij platform voor lmij in mekaar geknutseld om comfortabel aan de tafel te zitten. Ik kreeg alweer een heus kippenvel moment met het zien van de beelden die ze hadden samengesteld. Het was een super mooi interview en kreeg er achteraf ook hele mooie commentaren op.
Met een moe maar voldaan gevoel keerden we we weer naar Diest naar Casa Wielemie waar ik blij was om weer in mijn beddeke te kunnen duiken..
10 mei 1979 – 22 oktober 2019