Gisteren was het precies zoete inval in mijn ziekenhuis kamertje. Echt leuk van begin tot einde van het bezoekuur heb ik geen seconde alleen gezeten zelfs showbizz Bart bracht me een bezoekje en hadden een kei leuke babbel en haalden deugnieterij uit. Ik had al zo lang zin in een glas lekkere cava wat ik dafalgan noem en had nog een fles in de koelbox zitten. Na enige twijfel kraakten we stiekem de fles en verdeelden de cava in plastieken bekertjes onder het bezoek en fun dat we hadden en het smaakte eens zo goed omdat het zo lang geleden was! Niet alleen van de deugnieterij genoot ik maar ook van de kleine Julie die naast me in bed lag en kleine Fien die in de wagen in slaap gevallen was gewoon verder sliep op mijn bed. Zo schattig om te zien! Ik was ’s Avonds doodmoe en viel als een blok ik slaap. Ik denk dat ik ons Zenn echt wel heel erg mis ook al is ze in super goede handen ik had over haar vannacht een nare droom.
Deze ochtend was de verpleging er al vroeg bij voor mijn verzorging ik moest immers om 9u al op de kine zijn voor mijn behandeling. Met mijn onhandige infuus staander bolde ik er zelf heen puur op wilskracht. Er was meteen al sfeer in de grote kine zaal met de radio op die luid aanstekelijke liedjes speelde. Kinesiste Isabelle mobiliseerde mijn benen en deed litteken massage. Mijn huid voelt op bepaalde plaatsen heel raar aan. Door de massage probeert men de huid soepeler te maken.
Na het middagmaal liet ik me even weer op bed leggen omdat ik me niet echt goed voelde en viel in een diepe slaap. Ik miste zelfs mijn sessie ergo zo diep sliep ik.
Namiddag werd de dosis van mijn pomp opgehoogd en kreeg ik het goede nieuws dat ons Zenn morgen op bezoek mag komen! Yes! Wat kijk ik er naar uit!