Maandag 26 oktober 2015

Vannacht heb ik weer rot slecht geslapen. Dit was echt niet de moment, rond 5u deze ochtend kon ik wat slaap vatten. Toch zaten we om 9u aan het ontbijt en erna gingen we ravotten met Zenn. Deze keer met Sophie Nadat Zenn goed geravot had in Zee gingen we terug naar de kamer voor mij was het na zo’n lange nacht hoog nodig om te rusten en alles klaar te leggen voor de race. Om 13u aten we ons middagmaal, ik trok mijn trainings kledij aan en namen de bus richting stadion. In mijn trainings kledij deed ik mijn opwarming maar eerst werden mijn banden knal hard oppompt om er mee te knallen op de 100m in het stadion
Na wat los gerold te hebben en een paar startjes gedaan te hebben op de 100m had ik goed gevoel toen ik de callroom in rolde. Ondertussen wist ik al hoe alles in zijn werk gaat en nam vlak voor ik de laatste callroom in moest nog een ferme slok van mijn sportdrank en nam afscheid van Veerle.
Met grote Wielemie focus stond ik in baan 4 klaar voor de 100m race.
Ditmaal van de eerste keer “On your Marks” “set” waarbij ik diep inademde en bij de knal alles uitblies en op pure focus, verwerking van de slechte nacht en de angst voor de toekomst gaf me bovenmenselijke krachten en klopte ik tegen mijn hoepels alsof mijn leven er van af hing. Op de laatste 40 meter kwam er plots een zijdelingse rukwind die mijn voorwiel een beetje liet wijken waardoor ik bij moest sturen en bang was om de lijn te raken, maar werd vlot winnaar van de 100m! Ik was trots op mezelf dat ik dit bereikte ondanks de rotslechte nacht, maar wat me nog meer inspireerde was het meisje van T51 klasse die met ons mee de 100m racete! Zij is een groot voorbeeld voor alle dames met een hoge dwarslaesie om niet op te geven en toch zichzelf te geven in de sport. Ik hoop dat vele T51 en T52 dames haar opvolgen!
Het was een fantastisch gevoel! de tweede gouden medaille voor België is binnen!!!!
Terwijl ik interviews gaf voor Qatar en IPC news kreeg ik een tik op mijn schouder van een gesluierde dame met de vraag of ik klaar was voor doping controle
Interviews Qater news en Ipc news en ondertussen kreeg ik een tik op de schouder van een gesluierde dame met de vraag of ik doping controle wilde doen. Natuurlijk wilde ik dat doen, ik zat enkel met tijdslimiet dat ik tijdig klaar moest staan voor de medaille ceremonie. Eigenlijk hebben Sophie en ik mekaar een kriek gelachen met de controle. Als eerste moest ik een potje kiezen, op het toilet terwijl de dame keek sondeerde Sophie mij en had ik met bibberende handen het potje om de urine op te vangen in mijn handen. Ik bibberde zo hard dat ik een deel over mijn handen liep, jakkes, en maar lachen! Bij de dokter werd de dichtheid van de urine gecontroleerd en was het net genoeg oef. Erna mocht ik een doosje kiezen waar 2 glazen potjes in zaten waarin ik de urine in moest verdelen. Alweer bibber bibber. Ik legde mijn TUE papieren voor van de medicatie die goedgekeurd is dat ik ze neem en was ik net op tijd om naar de ceremonie te gaan. Super fier mocht ik het eremetaal aannemen van de Belgische ambassadeur!
Na de ceremonie nog snel op de foto met de groep en de ambassadeur en moest ik vliegensvlug mijn kledij weer uitzwieren en in mijn wedstrijdkledij weer in mijn wheeler kruipen en kon nog net 1 rondje opwarmen voor ik de callroom binnen moest voor de 800m race tegen de T53 dames. Weer die saaie 45 minuten wachten voor de race! Soms denk ik bij mezelf waarom ik de opwarming deed om dan 45 min. In de koude te staan.
Voor de 800m mocht ik weer plaats nemen in baan 4. In deze reeks hoopte ik achteraan aan de  groep te kunnen aanpikken en de laatste 100m zo hard mogelijk gaan maar hier zie je duidelijk het verschil tussen T53 en T52 vanaf het startschot raakte ik al hopeloos achterop en heb de volledige 800m alleen moeten racen echt kapot makerij en achteraf zag ik dat ik gediskwalificeerd was omdat ik te vroeg naar de binnenbaanu gereden was. Er stond enkel een paaltje aan de 2 buitenkanten en met en zicht van 20 percent zie je die gewoon niet staan.
Doodmoe namen we de bus terug richting mariott hotel. Mijn maag pruttelde echt tegen en kroop zonder avondmaal mijn bed in.