’s Morgens was er een grote keuze aan ontbijt. Alles wat je maar wenste was er.
Om 10u zijn we gaan zwemmen Mieke Suys reed met het busje, en lol dat we hadden in de bus.
We gingen parkeren in een ondergrondse parking. Het busje kon maar net onder het plafond door.
Toen we een verdiep hoger moesten rijden bukte iedereen zich automatisch, en maar lachen.
In het zwembad moesten we niet betalen omdat we triatleten waren, ik werd er goed verzorgd.
Met de lift tot aan de aangepaste kleedruimte.
Er waren nog veel atleten aan het trainen verschillende talen werden er gesproken.
Ik heb 1500m los gezwommen.
Mieke, Peter, Axel en Celine zwommen in een andere baan.
Om 11.15u toen ik net uit het water was kreeg ik plots telefoon, voor mijn waren de plannen verandert. Ik moest al om 12.30u het parcours gaan verkennen.
De anderen waren nog aan het zwemmen en als ik op hen moest wachten was ik zeker te laat.
Naar mijn vrienden gebeld, en in alle haast zijn ze mij komen halen.
Aan het hotel was op precies 4 min tijd alles geladen en mijn drank en al op de kamer gehaald.
Full speed naar de start gereden. Materiaal uitgeladen, wielen gemonteerd, helm op en naar de start gestormd.
Juist, echt juist op tijd kwamen we er aan. Samen met de age-grouppers was het parcours verkenning. Beginnen die daar toch wel niet tegen een stevig tempo te fietsen zeker! Ik moest normaallos rijden, nu kon ik ze nauwelijks volgen.
Het wal heel zwaar, maar ik kon het aan. Ik ga zaterdag afzien dacht ik bij mezelf.
Toen we terug aankwamen stond de hele bende op ons te wachten.
We zijn terug naar ons Wendy (busje) gereden en hebben daar nog een paar aanpassingen aan mijn bike gedaan.
Dan zijn we naar het olympisch museum gegaan waar we op een groot scherm een briefing kregen. Het ging heel snel. Je kon maar een paar regels lezen en het versprong al naar een ander beeld. Ook werd het parcours nog eens getoond op video. Dit had ik al een paar keer op internet bestudeerd.
Omstreeks 16.00u kwamen we terug aan in het hotel, om 16.30u moesten we alweer klaar staan om naar de parade te gaan. Ik was totaal over mijn toeren van die heisa stress alom.
Maar goed zoals afgesproken stond ik weer paraad.
Voor de parade moesten we eerst een steile helling op eer we er waren.
Gelukkig stonden ze in alfabetische volgorde waardoor we niet ver moesten gaan eer we het bordje Belgium zagen staan.
We kregen de Belgische vlag om tijdens de parade te dragen.
Ik heb hem samen met Celine gedragen.
Mensen die kwamen kijken trokken foto’s en filmden ons.
Atleten van over heel de wereld vertegenwoordigden hun land zo zagen we bvb. China, Australië, Bermuda, Japan, Canada, U.S.A., enz.
Het was enorm indrukwekkend vooraan speelden muzikanten, achter ons hoorden we doedelzakken spelen.
Op een groot plein verzamelden alle landen, het duurde lang eer iedereen binnen was.