DAGBOEK

Vandaag op mijn 35ste verjaardag vertrok ik weer huiswaarts. Net voor mijn wekker zou aflopen werd ik wakker en pakte nog mijn laatste spulletjes in alvorens ik nog een vluchtig ontbijtje mee pikte aan het ontbijtbuffet.

Bert Jamaer hielp me op dit vroege uurtje mijn laatste spulletjes mee naar de receptie dragen. Zijn zoontje Stan had alvast een prachtige tekening voor me gemaakt, zalig gewoon!

Lang tijd om afscheid te nemen van de mensen van de receptie had ik niet, al snel arriveerde mijn vervoer richting luchthaven waar ik met open armen door het personeel van Thomas Cook airlines ontvangen werd!

Iedereen wist blijkbaar van mijn verjaardag want de felicitaties bleven komen, zo fijn!

In een aparte zone voor mensen met een beperking moest ik wachten eer we aan boord van het vliegtuig mochten. De tijd vloog voorbij en de assistentie kwam me al snel halen.

Ik begin de mensen al goed te kennen na al die vluchten van en naar Lanzarote.

Ook het cabine personeel herkende ik meteen! Super tof team dat Thomas Cook team! We stegen op en maakten zoals gewoonlijk een tussenlanding op het eiland Fuertaventura waar iedereen uit het vliegtuig moest om het bij te tanken en schoon te maken. Zenn en ik mochten gelukkig blijven zitten. Ik nam heel even plaats op de zetel van de kapitein in de cockpit wat toch wel zeer speciaal is moet ik zeggen met al die knopjes en schermpjes!

Na een klein uurtje mochten alle passagiers weer plaats nemen om op te stijgen richting Belgica.

Op mijn verjaardag mocht er geen glaasje dafalgan (cava) ontbreken on board en kreeg ik zelf de verjaardagswensen door de microfoon van de piloot!

Ik voelde me na een tijdje heel moe worden en dommelde in een diepe slaap voor een dik uur en dan gaat de tijd vlot voorbij!

We hadden een vlotte landing en werd weer super uit hen vliegtuig geholpen en richting bagageband begeleid. In de aankomsthal stond Kurt me op te wachten met een bos bloemen in de hand, geweldig! Het weer was iets minder geweldig, maar kom 😉

Wat een zalige thuiskomst! Mijn huisje was versiert met ballonnen en vlaggetjes voor mijn verjaardag, suuuuuuuuper!

Langs deze weg wil ik iedereen ook nog eens super bedanken voor al die lieve wensen via faceboek, mail en sms, ik vrees dat ik niet alles beantwoord krijg ook al zou ik wel willen.

Vannacht heb ik me in slaap gewoeld en was vanmorgen voor zes u al wakker, niet te doen. Ik voelde me vandaag ook verre van goed, maar wat een strange day zeg!

Om 11 u werd ik verwacht in de Soleil bar voor een interview (zogezegd over mijn verblijf en het nieuwigheidje van de free wifi in de bar) Ik was er echt mee weg, en ook al voelde ik me alles behalve goed ons Mie bolde er heen met zoals gevraagd de laptop op de schoot.

Men zei me dat ik nog even moest wachten omdat er nog een meeting aan de gang was en ik rol daar weer met ogen open in ;-).

Toen het zogenaamde interview kon beginnen rolde ik met moeite naar boven en toen ik binnen rolde begon iedereen te zingen: “cumpleanos feliz, cumpleanos feliz,….” Het wes een surprise feest voor mijn verjaardag morgen in plaats van een interview! Schitterend gewoon. Samen met het personeel genoot ik van de super vers met liefde gebakken taarten! Zalig gewoon!

Ik was er echt van gedaan en had tranen in de ogen en knuffelde iedereen plat!

Op de middag nam ik even platte rust, ik voelde me nog steeds niet lekker, geen enkele houding voelde goed aan op mijn zonnebed. De warmte deed deugd enlag net genoeg uit de wind die vandaag weer super stevig blies!

Om 14u had ik met vriendin Chaxi afgesproken om samen te gaan lunchen in de MaiTai bar. Naar Spaanse gewoonte liep het weer uit en brachten ze alvast mijn voorgerecht. De wind blies alweer haast mijn brood van mijn bord, ongelofelijk.

Wat later kwam niet alleen Chaxi het bruggetje afgewandeld maar al zingend kwamen ook goede vriendin Leda van Nautilus met Ilse , Jasmina en Rosio, wat een geweldige verassing! Oh boy wat een dag!

Ik had nauwelijks de tijd gehad om in te pakken.

Normaal was er geen kiné behandeling voorzien vandaag voor mij, maar omdat ik wat last van de spieren had, nam Juan Montero van Stilo Vitae toch de tijd om me er even tussen te nemen, en behandelde met mijn spieren met een apparaat dat ik nog nooit eerder gezien of gevoeld had, maar het resultaat mag er echt wel wezen!

Door deze drukke dag zat ik bij gevolg zoals een echte Spanjaard pas om 20.30u aan tafel voor mijn avondmaal 😉

Van vele mensen nam ik alvast afscheid en werd er hier en daar wel eens een traan gelaten en kreeg ik ook telkens een dikke krop in de keel. Wat zie ik mijn Sands Beach & Nautilus family toch zo graag!

Vanmorgen nam ik met pijn in het hart afscheid van het zwemteam. We hadden een echte fijne tijd samen.

Ik was van plan om een duurtraining wheelen te doen vandaag maar deze heb ik moeten schrappen. Er was zo’n stevige wind, eigenlijk zeg maar storm dat het niet veilig zou zijn om te wheelen!

Vanmiddag vlogen zelfs mijn broodjes van mijn bord door de stevige wind. De zon brandde er stevig op los en was de wind eigenlijk wel welkom.

Een Spaanse triatlete riskeerde het ook niet op de weg gaan trainen en deed haar training op de rollen op het terras van haar coach Bella Beyliss, ik vond het schitterend toen ik de mini fiets van Bella’s zoontje Charlie op op rollen zag staan. Echt een koddig zicht maar nu kon deze kleine vedette ook mee trainen als hij zin had.

Vanmorgen reden Greg en ik naar de plaatselijke politie met Rosemary die zo lief was om met ons mee te gaan! Zelf hadden we dit toch wel heel moeilijk of zelfs nooit gevonden vrees ik!  Het was mijn laatste dag samen met de zwemmers, ik had spijt dat ik afscheid moest nemen van deze super toffe groep! We hadden zoveel lol en hingen echt aan mekaar!

Ik had weer veel pijn vandaag maar kon weer rekenen op een deugddoende massage van Ruben aan de Mai Tai bar en dit maar liefst onderhalf uur aan één stuk door!

Namiddag genoot ik van de zon en keek naar de laatste training van onze zwemmers. Ik bewonder hen echt, ik heb vroeger ook competitie gezwommen en weet wat je er voor over moet hebben! Brrrr altijd dat koude water in, gevecht tegen jezelf, het enige wat je hoort zijn de bubbels die je uitademt onder water.

Voor ons laatste avondmaal tezamen kraakten we nog een flesje dafalgan (cava)

Gisteren voelde ik me alles behalve goed. ’s Morgens om 5u kon ik de slaap niet meer vatten. Geen enkele houding voelde ok aan. Ik had veel pijn en verloor verscheidene keren het bewustzijn. Ja wadde, alles behalve leuk mijn eetlust was ook zeer ver te zoeken wat echt niet normaal is!

Vandaag was gelukkig weer een goeie dag! Er is veel wind komen opzetten!

Wat wel niet zo leuk nieuws was, was dat er 2 computers gestolen waren van ons team, dat was effe een serieuze domper! Het personeel van Sands Beach hielp ons zo goed mogelijk verder om alle mogelijke stappen te ondernemen.