Geplaatst op

Maandag 28 januari 2013

Yes, eindelijk is de sneeuw weg en straalde het zonnetje nog eens na lange tijd! Ook al voelde ik me nog niet op en top, ik snakte naar een training en maakte ik me klaar met het gedacht: als het me niet afgaat stop ik gewoon!

Ik pompte niet eens mijn banden op en reed zo richting piste. Met die gesmolten sneeuw was de parking aan de atletiek piste één en al slijk. Meteen hing ik al vol.

De training verliep beter dan ik verwachtte. Afzien en genieten tegelijkertijd. I like it!

Ik had er helemaal honger van gekregen. En kreeg het in mijn bolleke om tegenover de piste aan de Halve Maan aan de kraam bij Mia en Guido ne goeie vettige hamburger te eten en smaken dat dat deed jongens!

 

Geplaatst op

Zaterdag 26 januari 2013

Het gaat nog steeds niet goed. Vanmorgen voelde ik me zo slecht dat ik haast het bewustzijn erdoor verloor!

Ik probeerde zoveel mogelijk te rusten, vanavond was het immers het eerste jaarfeest van assistentie honden vereniging Canisha. Als meter van deze prachtige instantie mocht ik toch niet ontbreken!

Samen met mijn ouders reed ik naar the place to be in Wetteren. Het jaarfeest was een groot succes! Toen we arriveerden in de bomvolle zaal was de wedstrijd “hulphond van het jaar” aan de gang. 3 baasjes met hun hulphond moesten samen opdrachten uitvoeren.

Een hotelschool van in deze omgeving zorgden super lekkere maaltijd

Ja, het was een op en top geslaagde avond!

 

Geplaatst op

Vrijdag 25 januari 2012

Vannacht is de pijn weer enorm komen opzetten waardoor ik me vanmorgen niet al te best voelde toen ik opstond.

Ik nam wat platte rust maar namiddag had ik een afspraak bij Dexterssport in Opglabbeek om trainingsrollen voor mijn wheeler uit te testen. Dit was een hele belangrijke afspraak voor mij aangezien het de laatste tijd zo verschrikkelijk slecht weer is geweest en buiten trainen een onmogelijke zaak is. Met deze rollen zou ik dan in de toekomst bij zulk weer binnen kunnen trainen.

Papa pikte me op en reden samen naar the place to be waar we warm onthaald werden.

Ik wrong mezelf in het smalle zitje van mijn wheeler en begon te bollen. Mannekes, dat was nogal stoempen geblazen! Dat beloven zware trainingen te worden dacht ik bij mezelf. Raar maar waar, op dat moment wandelde er een man de zaak binnen die ons de tip gaf om er langs de zijkanten iets onder te steken zodat ze schuin stonden. Inderdaad, dat was heel wat beter om te bollen! Hij is zelfs zo lief om een nieuw systeem voor mij uit te tekenen, ik ben super benieuwd!

Het grappige was dat Zenn me telkens kwam aflikken. Net een levende carwash!

Met grote fierheid wil ik jullie meedelen dat ik 2 nieuwe hoofdsponsors heb die mijn nieuwe wheeler helpen bekostigen!

Bedankt Loodgieterij Mario en Zamex!

 

Geplaatst op

Donderdag 24 januari 2013

Vanavond waren mijn Paralympics maatje Fredje die brons haalde op de marathon en ik eregasten op de sportshow in Zaventem waar we met open armen ontvangen werden!

Tijdens de uitreiking van de sportprijzen werden we geïnterviewd samen met de winnaar van de prijs.

Ik mocht de sofa delen met de beloftevolle jongere. Anke was haar naam, een heus zwemtalent! Mijn bewondering voor haar is groot omdat ik weet wat je er telkens voor moet opbrengen om aan de top te draaien in deze sport aangezien ik in mijn jeugd ook even aan competitie zwemmen gedaan heb.

Tijdens de receptie konden we napraten en haalde ik samen met Fredje heel wat paralympische herinneringen naar boven.

 

Geplaatst op

Dinsdag 22 januari 2013

Vanavond kreeg ik de grote eer de opslag te mogen doen op de thuiswedstrijd van volleybalclub Noliko Maaseik tegen Zaksa Kedzierzyn-Kozle (Polen) in de LOTTO Dôme

Als ere gast werd ik enorm in de watten gelegd met een super lekker voorafgaand diner.

De 2 ploegen en atleten werden voorgesteld en dan was het mijn beurt om het plein op te rollen bij het horen van mijn naam door de luidsprekers. Alweer een kippenvel moment bij het zien dat ik een staande ovatie kreeg van het publiek!

Ja watte, die bal over dat hoge net kloppen is een ander paar mouwen! Ik viel al in afronten omdat de bal net het bovenste randje van het net raakte en bijgevolg er niet over vloog.

Dit was het begin voor een super spannende wedstrijd. Polen is een enorm sterke ploeg, maar Nolliko Maaseik moest zeker niet onder doen. Het was vaak met de nodige spanning in de stoel zitten.

Het publiek zorgde voor een leuke sfeer en riepen constant NOLLIKO NOLLIKO en klapte met een kartonnen waaier die veel geluid maakte.

Helaas verloor Maaseik Nipt van Polen!

Ik heb ongelofelijk genoten van mijn avond!

 

Geplaatst op

Zondag 20 januari 2013

Het heeft serieus wat bij gesneeuwd en in de straten van Diest was er geen zout gestrooid, als voetganger is het gevaarlijk om uit te schuiven, maar als rolstoelgebruiker wordt het al moeilijk om buiten te komen. Je slipt met de wielen door, handen die totaal verkrampen van de koude.

Ik kan moeilijk elke dag kracht training doen en een training op de PowerPlate dus plaatste ik mijn handbike nog eens op de rollen. Het bracht heel wat herinneringen met zich mee van in 2007 toen ik deelnam aan de IronMan van Hawaii. Mijn nummer 177 hangt nog steeds aan mijn handbike.

Met veel moeite maakte ik mijn transfer naar de handbike die redelijk laag tegen de grond staat. Toen ik begon te rijden schoot Zenn meteen uit haar mand en wrong zichzelf op mijn schoot en begon me af te likken. Ik kon niet meer van het lachen. Toen ze eindelijk weer van me af ging kon ik eindelijk aan mijn training beginnen.

Het was redelijk vermoeiend waarschijnlijk omdat ik deze beweging niet meer gewoon ben. Wheelen is een hele andere beweging en zithouding. Telkens na een versnelling kreeg ik een likbeurt van Zenn.