Ik begon de dag niet al te best. Verpleging schrok om me bewusteloos in bed aan te treffen.
Na mijn verzorging ging het gelukkig weer beter engenoten we van een heerlijk ontbijt enwas het al snel tijd om naar thé place to be te vertrekken.
Rita stond op te wachten op het stipt afgesproken tijdstip en reden samen naar de haven waar alles nog eens overlopen werd en ik al eens mocht testen om de fles champagne te breken. Zo zonde toch he. Ik moet eerlijk bekennen dat ik harder moest slaan dan ik dacht dus was de test wel nuttig!
Omstreeks half tien arriveerden de genodigden waaronder ook minister Johan Vandelanotte en minister Ben Weyts. Na een korte babbel werden eerst de speeches gegeven alvorens we ons naar de boot begaven en daar mocht ik officieel de boot dopen door de fles te breken. Het lukte meteen van de eerste keer!
Erna deden we een proefritje met de Orka. Zalig gewoon! Eénmaal uit de haven was de zee zeer woelig, daar kan ik altijd wel van genieten van wat actie!
Toen we de haven terug invoeren mocht ik even het roer over nemen, wat een zalig gevoel, wat een eer! Het is echt wel een prachtig schip! Gebouwd om maar liefst 24 drenkelingen mee te voeren en als het moet kan er maar liefst 60 man aan boord! Onderaan was een ruimte met bedden voorzien en een speciale warmte installatie voor mense doe onderkoeling zouden hebben en een defibrillator!
Ik zat toch liever boven in het schip waar ik prachtig uitzicht had! In het schip hangt een gouden naamplaatje met mijn naam als meter op, wat een eer! Eénmaal terug aan de haven ging ik nog op de foto samen met de prachtige jonge matroosjes en konden we genieten van een heerlijke receptie! Ik heb hier hele fijne mensen ontmoet en leuke babbeltjes kunnen doen.
Bij mijn ouders op het appartement gingen we nog snel lunchen alvorens we onze lange rit richting Diest weer inzetten. Ik was zo moe dat ik haast de hele terugweg geslapen heb!
10 mei 1979 – 22 oktober 2019