Deze ochtend nam ik mijn wheeler die ik gisteren thuis ging halen mee naar de kiné. Na mijn behandeling en oefeningen die pijnlijk aanvoelden arriveerde coach Jo die me in mijn wheeler hielp zodat ik voor het eerst sinds mijn val weer op rollen kon wheelen.
Het was echt pijnlijk aan mijn schouder, maar daar wilde ik nu echt eens niet aan toegeven en zag het al seen overwinning. Ik verbeet de pijn en klopte stevig met mijn Vigo handschoentjes tegen de hoepels van mijn wheeler. Het bracht toch wel een speciaal gemengd gevoel met zich mee. Een gevoel van overwinning maar terwijl ook het besef dat ik nog een lange weg te gaan heb!
Namiddag kwam er een fotograaf en journalist van het weekblad Dag Allemaal op visite voor een interview.
Er was een heuse fotoshoot. Grappig hoe Zenn hier haast als een professional aan meewerkte en met op de juiste tijdstippen me te knuffelen en in de lens te kijken! Ik kijk alvas echt uit naar het resultaat!