Dankzij de verlossende krakjes bij Frank Audoor gisteren heb ik stukken beter kunnen slapen wat enorm deud deed.
Ik maakte mijn wheeler op en top wedstrijd klaar en legde al mijn spulletjes klaar.
Kort na de middag pikte coach Jo me op en reden richting Kessel lo voor de wedstrijd.
Coach Rudi was al ter plaatse. De eerste person die ik hier tegen kwam was Francois die me fier zijn pentekening overhandigde. Mijn mond viel open van verbazing! Zo mooi, zo fijn, zo waaaaaw! Meer werken van deze lieve man kan je vinden op zijn website
Zo heerlijk te kunnen racen in zulk mooi warm weer! Yes, I like it!
Er arriveerden wagens met lange poolstokken op het dak, de wedstrijd hamerslingeren was al volop aan de gang.
Ik stelde eerst mijn wheeler af op de piste en begon in te rijden, zaaaaaalig, enkel de wind die blies sterk tegen en was er maar 1 enkele rechte lijn wind mee. De andere rechte lijn en 2 bochten was het echt knokken geblazen tegen de wind!
Toen alles ingesteld was klom ik terug in mijn dagelijkse rolstoel en deed mijn ritueel van armen insmeren met de BES&T sportmassagecrème, een frisse Red Bull voor de vleugels 😉 en een 3Action guerana, hierna kroop ik terug in mijn wheeler met de hulp van coach Jo die mijn rug weer goed vast insnoerde en trok mijn gepersonaliseerde Vigo handschoenen aan. Vanaf nu volle concentratie voor mijn 400 meter race! Ik reed nog enkele ronden in en voelde dat het goed zat, ons Mie was ready voor de start!
Heel zachtjes door de micro klonk “on your marks, set” en wat later gevolgd door de knal van het pistol! Ik klopte tegen mijn wielen alsof mijn leven er van af hing! Het was zwaar knokken tegen de wind maar werd enorm aangemoedigd door het publiek waar velen van speciaal voor mij naar Kessel lo afgezakt ware om me aan te moedigen, schitterend gewoond.
Na de tweede bocht was het in één lijn met de wind mee naar de finish vliegen. Ik had hard tegen de wind geknokt en reed al kreunend over de finish.
Aan mijn wereldrecord kon ik zeker niet tippen met zulke tegenwind maar ben super content van mijn tijd ondanks de wind en de eenzame strijd!
Nu kon ik rustig de tijd nemen om te recupereren naar de volgende race de 200m.
Ook Filip en zijn vader waren naar hier gekomen om voor me te supporteren. Ik heb nog lange tijd samen met Filip in het ziekenhuis gerevalideerd. Alle herinneringen kwamen weer naar boven. Niet de pijnlijke en moeilijke momenten maar wel de ondeugende momenten van snoepjes gevecht dat we hielden ‘s Nachts en de leuke pizza avond.
Ook andere mensen die ik tot hier toe enkel van facebook kende kwamen me over die eindmeet gillen, fantastisch!
Ik maakte me klaar voor mijn 200 meter race. De wind was jammer genoeg nog niet gaan liggen, maar voor deze race was enkel de bocht in mijn nadeel en erna kon ik volluit met de wind mee vlammen.
Deze keer hoorde ik het “On your marks” veel luider. Na het horen van de knal ging ik weer volle vaart richting finishlijn met gillende mensen aan de zijlijn knalde ik tussen de hordes door, fantastisch!
Ik was super fier toen ik door de micro hoorde dat ik hier in Leuven op een zachte baan en met wind op kop mijn PB het Europese record op de 200m kon evenaren.
Ons Zenn likte me weer af van vreugde! Mijn nieuwe zonnebril waar ik trouwens een stukje beter mee zie met de aangepaste glazen geschonken door Van Gorp Optiek in Beerse werd een helemaal vettig door.
Niet veel later mocht ik naar het podium bollen en werd beloond met Leffe Bier voor mijn prestaties van de dag! Als dat maar goed komt 😉
Bij deze wil ik Kurt Digifo en Geert Brams bedanken voor de bangelijk mooie foto’s!