Deze middag pikte papa me op om me naar de vlieghaven te brengen met een volgepropte wagen.
Het begon al goed, onze vlucht had een kleine vertraging omwille van de staking in Spanje, al bij al viel het gelukkig nog mee.
Met Zenn mocht ik helemaal vooraan plaats nemen aan het raam. Als je veel naar Lanzarote reist begin je op den duur het cabine personeel te kennen wat toch wel leuk is.
De vlucht verliep vlot, ik was nog moe van de korte nacht en dommelde in slaap.
In Lanzarote aan de bagage stond goede vriendin Chaxi me al op te wachten. Ze bracht me naar Nautilus waar ik komende 2 weken zal verblijven. Het was een blij weerzien, ik werd zoals altijd warm onthaald in dit volledig aangepaste bungalowcomplex voor personen met een handicap.
Op mijn keukentafel stond een lekker bordje lasagne klaar wat Marcella met liefde voor me gemaakt had. Het voelde een beetje als thuis komen. I love my Nautilus family!