Vanmorgen werd ik doodmoe wakker na alweer een rot slechte nacht.
Mijn ontbijt smaakte voor de eerste keer zeer goed peperkoek met brood , heb alles opgegeten! Plots voelde ik me niet goed. Spasmen op mijn middenrif gaf een zeer verstikkend gevoel. Verpleging stond onmiddellijk paraat om me te helpen. ik was bang spasmen bleven maar komen, het deed zo pijn en was zo akelig! Ik was zo blij tekens ik even het bewustzijn verloor. Eerst was ik blij dat de dokters binnen waren tot ik hun reactie hoorde . De verpleger Koen die me zo goed hielp moest naar buiten, de saturatie meter werd gedraaid zodat niemand het nog kon zien en een elastiek werd in mijn handen gepropt en ik me hier maar wat mee moest uitleven! Ik werd er echt machteloos boos van. In het Frans werd er gebrabbeld dat ik rustig moest ademen maar probeer dat maar eens te doen in deze toestand!
Er werd iets in het infuus in mijn nek gespoten en zou onmiddellijk effect voelen niks ook niks ook niet ik had al het gevoel dat het een placebo was. Op dat moment werd er een anesthesist bijgehaald die ook iets inspoot waar ik onmiddellijk van in slaap viel. Dat was mijn ervaring met 2 assistent dokters in het Frans waar ik geen kloten van verstond. Het deed mentaal in ieder geval heel erg pijn vanbinnen! Ben toen heel erg beginnen huilen. An mijn nicht kwam binnen toen ik huilde. Mijn hele dag was vergald door dit voorval maar goed dat ik er achteraf zo goed over kon praten!