Oh boy ik heb weer een mindere nacht achter de rug en werd eigenlijk moe wakker. Na het ontbijt plofte ik weer op bed om nog wat te rusten en dat deed deugd.
Ik moest mijn zinnen even kunnen verzetten en vertrok met de wheeler voor een tochtje. Heerlijk met de zon op mijn bolleke de wegen zijn hier een droom. Als een muis kroop ik de berg op en met een maximum speed van een dikke 43km/u knalde ik weer naar beneden, echt kicken jongens! Ben blij dat ik doorgezet heb met de training! Ik begon met verzuurde tegenpruttelende triceps, maar na een tijd verdween het en voelde ik me zelfs beter!
Met 17 km in de armen en zalig genoten te hebben arriveerde ik weer in casa Sands Beach.
Nadat ik me wat opgefrist had en mijn rust nam begon mijn maag serieus te knorren, het was ondertussen ook al 14u lokale tijd. In de Mai Tai bar verwende Raoul me met een overheerlijke lunch.
De kinderen die hier verblijven vermaakten zich kostelijk in Buddy’s Club. Mooi om te zien!
Heb de indruk dat de pijn ’s avonds telkens harder komt opzetten.