Vannacht ben ik weer door een heuse hel gegaan omwille van pijn. De hele dag door kreunde ik het uit van de pijn, niet normaal! Haast al mijn geplande afspraken belde ik af. Wat ben ik toch een gelukzak dat de mensen van het wit/gele kruis me komen helpen als het wat slechter met me gaat. Ik moet eerlijk toegeven dat het in het begin moeilijk voor me was om deze hulp te aanvaarden maar ben nu echt wel blij dat ze er zijn!
Ik snak naar de Lanzarotse warme zonnestralen waar ik merkwaardig veel minder slechte dagen heb!