Gisteren had ik een date met Gella en haar coach Eddy en Caroline die onze reis naar Japan tot in de puntjes aan het regelen is! Het is altijd een fijn weerzien! Toch ongelofelijk knap wat deze mensen doe om kost wat kost mijn kinderdroom in oktober te willen waarmaken.
Dankzij de grote inzet van deze drie mensen en de financiële steun van BNI Vlaams Brabant en DistriKing zal mijn droom in oktober werkelijkheid worden! Whoop whoop! Ik kan niet genoeg bedankt zeggen!
Mijn maatje Robin bracht me weer veilig naar huis.
Vandaag werd ik na mijn training verwacht in UZ Leuven voor alweer een tankbeurt voor mijn baclofenpomp. Nog half uitgeput van mijn training bolde ik binnen in het ziekenhuis. Het is altijd leuk als de mensen enthousiast van achter de balie je bij naam groeten! Ik kan het nooit laten om hen te plagen. Deze keer flatste ik er weer uit: “voor mij ne frit met mayonnaise” Lachen geblazen hoor!
Lang moest ik gelukkig mijn beurt niet wachten en werd vriendelijk ontvangen door de neurochirurg van dienst. Na al die jaren blijft ik het bijvullen van de pomp nog steeds even indrukwekkend vinden!
Wat was ik opgelucht dat ik vandaag ook terecht kon bij mijn osteopaat Gert Vervloet waar ik trouwens al haast 20 jaar in behandeling ben! Met een paar goed hoorbare krakjes zette hij mijn serieus geblokkeerde wervels weer op de juiste plaats en was ik meteen verlost van hoofdpijn en de pijnlijke nek en omliggende spieren. Gertje, I love you!
Vanavond kon ik weer genieten van een live lig- en ontspanningsconcert van meter Lieve Bullens en Walter Callebaut in het zalige rustgevende Cura ut Valeas!
Voor mij helpen deze sessies me met verwerken van gebeurtenissen, ik kom tot rust en krijg er nieuwe inspiratie door.
Ik besloot niet naar huis te gaan en lekker bij mijn allerliefste meter thuis te logeren, maaaaaaaaaaaaaaaaaar!!!!!! Het was middernacht al gepasseerd toen ik aan mijn fameuze “whereabouts” dacht!!!!!! “Shit” dacht ik bij mezelf! Ik heb mijn adres als overnachtingsplaats opgegeven. Wat als ze morgen vroeg tussen 6u en 7u aan mijn deur staan, en ik ben er niet ……. En ons Mie haar hersenmolentje ging maar. Ik probeerde het met mijn Iphone te flikken, maar natuurlijk gaat het dan niet. Ik hoorde dat meter nog niet naar bed was en bolde naar de gang…..”meter”. Man, man, man, een heel geregel en gedoe voordat ik het uiteindelijk in orde kreeg in mijn pyjama in de achtertuin om toch maar goede internet verbinding te hebben. Hier gaan we nog lang om lachen!