DAGBOEK

Na mijn kine bij Mathieu reden we door naar het koning Boudewijn stadion om hier mijn Wheeler al perfect af te stellen op baan 2 waar ik vrijdag kan knallen op de Memorial. Al 2 jaar op een rij heb ik dit prachtig event moeten missen door 2 zware ongelukkige zware ongevallen.
Ik had een goed gevoel bij de training ook al was er een venijnig windje. Na al die pech die ik dit seizoen moest ondergaan zoals die hersenschudding

Deze ochtend gaf de training met coach Jo een goed gevoel naar de Memorial. Het ging patat goed echt leuk!
Vlak na de training had ik nauwelijks de tijd om me op te frissen want ik werd tegen de middag werd ik op de bureau van het Wit/geel kruis verwacht voor mijn wekelijkse Baxter langs mijn nieuwe port a cath te laten inlopen. Terwijl ik op bed de Baxter langzaam liet inlopen had ik een goede babbel met de sportpsycholoog .

Vandaag de eerste schooldag voor de kinderen . Ik ben blij dat ik nog eens een betere nachtrust had en kon ik weer kapit geven op mijn krachttraining ma nu doen de spierekes wel pijn zulle 😉

Ik heb een verschrikkelijk weekend achter de rug met bitter weinig slaap en door de dag bleef het gewoon even slecht een weekend om snel te vergeten.
Ik zag het eerst niet zitten om vandaag met coach te gaan trainen maar door alle onmacht kwam de Spaanse furie weer naar boven en heb ik het volledige trainingsschema me volle overtuiging goed kunnen afwerken. Trainen is voor mij een toppie verwerkingsmiddel.

Ondanks ik een rotslechte  nacht achter de rug heb gehad ben ik toch gaan trainen en zo kon ik mijn frustraties en de angsten die ik vannacht had er letterlijk uit kloppen. De training was zwaar door alle medicatie die werd toegediend maar had toch een voldaan gevoel.

Voor de verandering heb ik weer een rotte nacht achter de rug maar donderdag is Baxter time en daar had ik tijd genoeg om wat bij te rusten. De prik was al veel minder venijnig dan vorige week