Categorie: DAGBOEK

Vanmorgen heel vroeg kwam men mij met bed en al oppikken richting operatiezaal te rijden. Ik stond van mezelf versteld dat ik gespaard bleef van stress!

Het was al snel mijn beurt om het operatiekwartier binnen te gaan en werd in slaap gedaan.

Na de operatie die 4 uur lang duurde werd ik wakker in de ontwaakzaal. Ik had er naar het schijnt in mijn onderbewustzijn goed van mijn oren gemaakt tegen mijn Canadese tegenstandster met wie ik dit ongeluk had.

Ik kon niets meer. Later kreeg ik een goede uitleg over wat er allemaal gebeurt was tijdens de operatie door prof Nijs. Hij heeft er duidelijk zijn werk mee gehad maar hij was zeer tevreden dat het geslaagd was!

De hele dag was ik doodmoe van de verdoving

 

Man, man, man, heb voor de verandering weer slecht geslapen, de verschrikkelijke pijn dommineerde weer.

Ik bolde er weer zo’n beetje als een zombie bij. Gelukkig kreeg ik veel bezoek dat voor afleiding zorgde. Toen iedereen weg was rolden de tranen weer over mijn wangen. Ik hoop dat de operatie morgen goed verloopt en dat er geen blijvende letsels achteraf zijn.

 

Vannacht heb ik toch iets beter geslapen maar de verschrikkelijke pijn verdween echter niet.

Terwijl ik in de NMR lag voor onderzoek kwamen alle herinneringen weer naar boven en rolden de tranen over mijn wangen.

Als bijkomend onderzoek werd er ook nog een echo genomen.

Toen prof Nijs bij me op de kamer kwam en op een stoel ging zitten wist ik al hoe laat het was. Een dokter die gaat zitten bij zijn patient brengt meestal slecht nieuws en zo was het ook.

2 Belangrijke pezen volledig afgescheurd, een andere spier half gescheurd, het Labrum was geraakt en het kraakbeen dat de schouder in de kom houdt is deels afgebroken vertelde hij. Operatie en 9 tot 12 maanden revalidatie ……. Met de kans dat het nooit meer hersteld.

Mijn wereld stortte volledig in. Ik was boos en bang, geen woorden om me te troosten.

Maandag zou ik geopereerd worden. De lieve verpleging besloot me een grotere kamer te geven en kreeg omdat het zo warm was een airco en frigootje op de kamer. Geweldig!

 

Bedankt voor jullie lieve berichtjes! Ben ondertussen weer in het hotel. Nu ben ik pas echt “gehandicapt”  bedankt Kine Rudi Vervloet om mijn ontwrichte schouder weer op zijn plaats te zetten, merci coach Jo Cooman voor alle zorgen. Bedankt mama en papa bedankt BPC en Parantee om alles vanuit België zo goed te regelen! Man, man zelfs met morfine doet het verschrikkelijk pijn!

Marieke Vervoort valt in de finale van de 800m op het WK

Marieke Vervoort, die in 2012 op de Paralympische Spelen in Londen nog goud pakte, is op het WK atletiek voor mindervaliden ten val gekomen in de finale van de 800 meter. Haar val was veroorzaakt door een botsing met de Canadese Michelle Stilwell.

Ik was al vroeg wakker op deze heerlijke maandag morgen.

Voormiddag gingen we naar het stadion om naar de 800m T53 te kijken hoe zij te werk gingen. We supporterden ook voor onze Kevin die zijn nieuwe pr mocht vieren! Dikke proficiat!

Voor het middagmaal gingen we naar de tent waar we aan het buffet weer streng gecontroleerd werden dat we slechts 1 voorgerecht, 1 hoofdschotel en 1 dessert namen!

Ik had ondertussen al de truc om een voorgerechtje extra tussen mijn benen onde de plateau te zetten.

Namiddag besloot ik in te gaan rijden voor de 800m. Het gaf een super goed gevoel! Zonder me echt in te spannen haalde ik een snelheid van 20 a 21km/u, de sprintjes tegen 24km/u wat een super goed gevoel gaf!

Het was snik heet! De plageMie kwam in me naar boven en kiepte water op coach Jo en kiné Rudi 😉

We keerden terug naar het hotel. Ik was zo moe dat ik na een deugddoende douche op bed in slaap viel.

Ik genoot van de kiné die Rudi toepaste en van de rust! Na het avondmaal waagden Jo en ik me op een eerste Japanse les op de pc. Man, man, je moest ons bezig zien. Zoooo grappig!