Een mens krijgt toch heel wat meer energie als de zon schijnt! Ik stond te popelen om in mijn wheeler te kruipen voor een training!
Ik smeerde mijn armen in met de BES&T sportmassage crème en deed de warmste trainingskledij aan die ik vond in mijn kast. Toen ik de deur open deed stond Zenn me met haar zieligste blik aan te kijken. Tja, daar kon ik toch niet aan weerstaan en besloot haar mee te nemen.
Vol goede moed met een trainingsschema dat ik uit het hoofd geleerd had bolde ik richting Warande stadion dat op 500m van mijn huis gevestigd is. Ik had er echter geen rekening mee gehouden dat deze tijdens het weekend gesloten is en botste op een gesloten poort.
Het was te zalig om weer naar huis te keren dus bolden we gewoon verder. Ik genoot, Zenn genoot, schitterend!
Ik reed langs het domein Halve maan en dwars door het prachtige Webbekoms broek dat auto vrij is in het midden van de natuur. Zalig voor mij maar ook voor ons Zenn die hier los kon lopen. Ze croste als een gek voor me op en keek regelmatig achterom met een bezorgde blik van: “baasje, je volgt toch nog he!”
We bolden tot aan het Schulens meer en keerden dan weer terug huiswaarts. De zon gaf energie en door de koude liepen de snottebellen constant uit mijn neus!
Zo zalig om na een training in de koude weer op te warmen onder een zalig warme douche en languit op de zetel te ploffen. Ons Zenn lag ook uitgeteld in haar mandje!
Een nieuw mooi project “Villa clementina” stal mijn hart enkele weken geleden. Villa Clementina is een kinderdagverblijf waar kinderen met en zonder handicap verblijven. Er is een heel verhaal achter Villa Clementina. Waarom deze naam? Deze villa die in Zemst gelegen is werd door Clementina geschonken voor dit goede doel. Door ouderdom was het prachtige domein met tennisplein, zwembad en grote vijver wat groot voor haar en wilde het schenken aan een goed doel. Er was eerst twijfel om er een verblijf voor ouderen te maken maar toen kinderarts Kathleen met het idee afkwam om een kinderdagverblijf open te stellen voor valide en mider valide kindjes tesamen was de knoop meteen doorgehakt. Toen men aan mij kwam vragen of ik van dit prachtige project meter wilde worden heb ik er dan ook geen seconde over getwijfeld!
Sinds 9 januari dit jaar opende de villa zijn deuren voor de kindjes. Vandaag kreeg ik de eer het eens te bezoeken.
Kathleen pikte me op en reden samen tot Zemst. Mijn eerste reactie toen we de grote poort binnen reden was waaaaaaaaaaaaaaaaw! De grote oranje voordeur viel meteen op en nodigde uit om naar binnen te gaan.
De meeste kindjes sliepen op dat moment nog. Mijn open mond ging ik op ontdekking. Wat een fantastische huislijke sfeer en aan alles is er gedacht! Een snoezelruimte en al. In de prachtige keuken met kookeiland dat volledig afgeschermd is voor de kindjes wordt er steeds weer een volledig verse gezonde maaltijd bereid.
Er hing een tvtje op waar de slaapkamers op te zien waren en je perfect de kindjes kon zien die aan het wakker worden waren.
Zo leerde ik ze één voor één kennen. De kinderverzorgsters en verzorger waren super begaan met de kinderen het klikte meteen! Mijn roots kwamen ook al naar boven aangezien ik het diploma van kinderverzorgster op zak heb en begaf me tussen de kindjes en speelde met hen mee, zalig!
Voor het vieruurtje zaten alle kindjes te samen aan tafel van stukjes banaan te snoepen.Er zijn nog vele mooie toekomstplannen voor deze villa.
Het zonnetje scheen, en zo’n prachtig domein moest ik toch ook eens verkennen. Alle kindjes hun jas werd aangetrokken en gingen mee op pad.
Het tennisterrein is de perfecte afgesloten speelplein! De pony die er in de wei stond toe te kijken was geweldig! Ons Zenn die dacht bij zichzelf:”wat een reuzen hond staat hier voor me?” Bij elke beweging van de pony schrok ze op een hele grappige manier.
In de mooie vijver zwommen mooie zwanen in het water, ik wil die hun koude tenen niet voelen!
Binnen konden we terug opwarmen en plofte ik mezelf op de snoezelmatras. Er kwam al een kindje reclameren: “jij moet er af! Das alleen voor kindjes!” Maar zolang ik het kietelmonster speelde was het ok.
De tijd vloog voorbij, wat een leuke tijd! Mede oprichtster en dochter van eigenares Clementina bracht me veilig weer naar huis!
Met nog zeer kleine oogjes stond ik vanmorgen om 5u ’s ochtends op. 3 Kwartier later werd ik door Dominique en Camille opgepikt om naar de lancering van BNI (Business Networking International) Leuven-Artois. Dit is hiermee de eerste afdeling van de organisatie Vlaams-Brabant.
Samen met burgemeester Louis Tobback was ik er eregast.
BNI heeft als bedoeling dat zelfstandigen mekaar gaan verder helpen door middel van hun netwerken.
Telkens in 60 seconden tijd mocht een persoon op deze vergadering zijn bedrijf voorstellen en hun aanvraag doen naar wat zij op zoek zijn. Een prachtig gegeven. Iedereen heeft netwerken nodig om ergens te geraken, niet alleen op gebied van business maar ook in het dagelijks leven en in de sportwereld, daar ben ik wel het levende voorbeeld van denk ik.
Ook ik mocht mijn verhaal doen. Oorspronkelijk kreeg ik slechts 5 min van Pierre, maar daar was mijn verhaal veel te lang voor ☺ en kreeg ik gelukkig extra babbel tijd.
Het werd muisstil in de goed met mensen gevulde zaal.
Na de vergadering deden de mensen businesskaartjes ruil.
Ik bewonder deze mensen omdat ze elke week om 7u ’s ochtends hier paraat staan om hun businessnetwerk uit te breiden.
Met vele mensen had ik nog een gezellige babbel alvorens we weer huiswaarts keerden.
Na wat platte rust schoot ik mijn sportkledij aan en genoot van een training. Telkens ik door een plas bolde spatte de modder in mijn gezicht, het was grappig toen ik thuis in de spiegel keek.
Niets gaat boven een heerlijke edelsteenmassage van meter Lieve Bullens! Wat was het weer genieten van de heerlijke warme edelstenen waarmee ze mijn spieren weer helemaal soepel masseerde!
Man, man, man, ik had vandaag weer wat aan de hand! Ik ging ook eens met de wagen naar het grootwarenhuis! Ik had net goed wat drank gekocht en wat diepvries waren en wilde weer naar huis rijden. Alleen, ………… mijn wagen startte niet meer! En dan merkte ik ook nog eens dat ik voor één keer geen gsm op zak had, dat zul je dan gewoonlijk zien dat alle pech in één klap komt! Ik opende de deur van mijn wagen en riep op de mensen achter me die hun winkelwaar aan het inladen waren. “Meneer,…. Ik zit in een rolstoel en heb mijn gsm niet bij…..” Hij was meteen bereid om te helpen en rende naar binnen om startkabels te vragen in de winkel. Deze waren jammer genoeg niet sterk genoeg om mijn wagen in gang te krijgen. No worry’s, mijn redder in nood belde zijn collega’s op voor een “booster starter”. De collega’s was de politie van Diest. Best wel grappig als even later een politiewagen aangereden komt en met de booster starter je wagen weer tot leven brengt. Bij deze POLITIE, HET IS ECHT WEL MIJN VRIEND! Bedankt om me uit de nood te helpen!
Als je na enkele rotslechte nachten van pijn eindelijk nog eens 2 nachten kan doorslapen besef je pas hoe een rijk mens je bent! Ik voelde me goed en fit, dus pompte ik vanmorgen de banden op van mijn wheeler voor een training van coache Ineke Boekelman in Breda.
Papa pikte me op voor de lange rit. Ineke en Bart stonden me al op te wachten.
Ik kroop in mijn wheeler en begon samen met Bart op te warmen. Het is toch nog een stuk leuker als je in gezelschap kan trainen!
Het was lastig omdat ik zoveel spasmen had dat mijn rug er verschrikkelijk pijn van deed. Op een gegeven moment was het zo erg dat ik even uit mijn wheeler moest! Ik begon te draaien van pijn! Na een tijd ging het weer wat beter maar door de onnatuurlijke houding in de wheeler was de pijn al snel terug daar en moest ik noodgedwongen stoppen met de training.
Bij Casa Iberico kon ik mijn energiepijl weer aanvullen vanavond met een menu om duimen en vingers af te likken!
