10 mei 1979 – 22 oktober 2019
Ik heb er weer een ongelofelijk drukke dag opzitten. Na mijn afspraak in Pellenberg werd ik verwacht bij Nike voor tv opnames met RTV naar aanleiding van de Run To Walk Again.
Omdat ik morgen al heel vroeg in de ochtend naar de luchthaven moet pakte ik vanavond nog mijn koffer.
Deze ochtend pikten Cathy en Geert me op om me naar de atletiekpiste in Kessello te brengen. Ik had er een training met mijn 2 super coaches Jo Cooman en Rudi Diels.
Het leuke was dat ik niet alleen aan het zwoegen en zweten was! Vandaag trainde ik in het gezelschap van andere topatleten. Niet alleen sprinters maar ook de dames van het bobsleeteam!
Uit mekaar konden we kracht putten!
Na de training kon ik wat napraten met deze leuke mensen en keerde erna weer huiswaarts.
De drie dagen beurs en de flinke training van vandaag zaten wat in mijn lijf en besloot in de late namiddag 100m te gaan platliggen in mijn zetel.
Blijkbaar had ik dit schoonheidsslaapje broodnodig! Ik werd 5u later wakker!
De laatste dag Revabeurs. Vandaag leek het er op of ik een magneet had ingeslikt. Mensen beochten massaal vandaag de beurs en velen van hen vroegen me om samen met mij op de foto te mogen en een handtekening. Ik deed er meer dan 1,5u over om aan het toilet te geraken, schitterend!
Zelf ben ik de beurs niet rond geraakt in deze drukte maar heb wel genoten van mijn drie dagen tussen goed gezelschap!
Namiddag ging ik weer naar huis en genoot van mijn welverdiende rust!
Man, man, wat heb ik heerlijk geslapen! Ik genoot van een lekker ontbijt en plaagde de Nederlanders collega’s met hun jus d’orange!
Op de beurs brachten Gella Vandecavye en haar coach Eddy Vinckier me een bezoekje. Samen met Gella deed ik een dubbel interview voor de krant. Op het einde van het interview verloor ik alweer het bewustzijn. Naar het schijnt was de journalist enorm geschrokken en dacht dat het zijn schuld was ocharme!
Toen ik me weer beter voelde kroop ik in mijn wheeler en waagde me weer aan een training
Vanmorgen was ik al vroeg uit de veren Rudy zou me immers al om half 7 komen oppikken om naar de Reva beurs in Gent te gaan. Plots voelde ik me weer onwel worden en verloor het bewustzijn. Geen goed begin van de dag! Toen Rudy aan de deur belde was ik blijkbaar nog niet echt goed bij de positieven, naar het schijnt vroeg ik hem wat hij kwam doen goed wetende dat hij me mee zou nemen naar de beurs.
De Reva beurs in Gent die om de 2 jaar plaats vindt is the place to be voor mensen met een beperking! Hier staan verschillende standen met alle mogelijke hulpmiddelen en instanties die er bestaan.
Op de stand van Vigo hing een mega groot spandoek op met de foto van mijn overwinning van de paralympische spelen in Londen, zalig gewoon!
Het volledige fantastische Vigo team stond al paraat om de massa bezoekers te woord te staan!
We werden ontvangen met een grote doos koffiekoeken.
Ik installeerde mijn wheelen en rollen naast het tv scherm waar continu mijn overwinning op de 100m sprint in Londen vertoond werd.
Stipt 10u kwamen de eerste bezoekers al binnen gewandeld en gerold.
Al gauw werd het drukker en drukker! Ik zag oude bekenden weer maar leerde ook vele nieuwe mensen kennen. Velen vroegen om een handtekening of wilden samen met mij op de foto.
Toen ik moe werd kroop ik in mijn wheeler en begon op de rollen te trainen. Hierdoor kreeg ik weer energie en genoot er van. Coach Jo stond aan mijn zijde.
Wim Sevenants die ik ook wel eens klus noemde tijdens mijn revalidatie kwam weer met goeie idees af om mijn zithouding te optimaliseren!
Bij Vigo heb je het gedeelte rolstoelen en allerlei hulpmiddelen, maar dit fantastisch bedrijf heeft ook een zeer goede professionele orthopedie afdeling die ooit nog mijn zwemspalken voor mijn deelnames aan de triatlon ontwikkelden en speciale voetsteuntjes voor in mijn handbike. Deze mannen en vrouwen stelden hun nieuwste ontwikkeling voor : de Dinasleep: een matras dat op het bed gelegd wordt en niet zomaar één! Met verschillende plaatjes en kussentjes in allerlei vormen en een speciaal vooropgesteld “legplan” wordt de persoon in de meest ideale houding gelegd om maximaal te kunnen recupereren.
Na 1,5u op het bed gelegen te hebben barstte ik weer van energie!
We sloten onze eerste REVA beurs dag af met een receptie op een andere stand
Vanavond genoot ik weer van een live meditatieconcert in Cura bij meter Lieve bullens en Walter.
Er is niets zaliger dan de mix van geluiden van onder andere de powow, regenpijp enz.
Iemand die ik tijdens deze meditatie heel erg kortbij voelde was mijn beste maatje Gunther waar we een tijd geleden jammer genoeg afscheid van moesten nemen.
Ongelofelijk hoe je energie telkens na zo’n sessie weer volledig opgeladen is!