Vanmorgen toen verpleging binnen kwam leek het alsof ik helemaal van de wereld was. Ik heb er zelfs niet veel van gemerkt dat ze me helemaal gewassen en verzorgd had. Tegen de middag bracht Eddy me nog steeds slaap dronken naar de bureau van het Wit/Geel kruis waar ik weer plaats mocht nemen voor mijn wekelijks infuus. Ook hier kon ik mijn ogen niet open houden en voelde zelfs haast de prik voor het infuus haast niet en had ook geluk ditmaal zat het infuus bij de eerste prik al ok! Terwijl de baxter 4 uur liep was ik heel ver weg in dromenland.
10 mei 1979 – 22 oktober 2019