Doordat ik vele aanvallen gedaan heb vannacht was ik eigenlijk nog doodmoe vanmorgen toen verpleging binnen kwam op de kamer voor mijn verzorging. Het was vandaag ook wondzorg day en moet eerlijk toegeven dat ik het minder en minder erg begin te vinden ook al zit de angst er nog goed in. Ik verwijder ondertussen al zelf de verbanden vooraleer de verpleging met de verzorging van mijn wonden begint.
De hele dag heb ik me zo een beetje lui en suf gevoeld maar heb toch goed genoten van mijn bezoek dat me zoals altijd in de watten komt leggen.
Vlak na de middag werd ik verlost van mijn vele baxters die aan mijn infuus hingen, ik was echt blij hiervan verlost te zijn. Mijn lichaam moest natuurlijk weer even spelbreker zijn. Ik heb al enkele dagen van diarree en moest vanavond redelijk veel braken waardoor er voor alle zekerheid een nieuwe Baxter werd aangesloten aan mijn infuusje shit 😉
Hevige spasmen in mijn middenrif die kwamen er ook nog gratis en voor niets bij, pijn dat dat deed, verdorie toch!
Ik hoop echt dat ik morgen of dinsdag terug mag keren naar UZ Pellenberg zodat ik daar aan mijn echte revalidatie kan beginnen.