Sinds deze ochtend is mijn pomp weer volop in alarm. Om het kwartier begint het ding te jengelen wat een benauwd gevoel geeft. Echt niet leuk!
Toch hield dit me niet tegen om te gaan trainen samen met Kim een para triatleet die hier samen met mij op stage is en coach Jo in het wondermooie Orzola. Met zijn drietjes zaten we gezellig vooraan in de Sands Beach camionette, koddig zicht hoor.
De training verliep super goed. Ik sta er eigenlijk versteld van hoe goed het gaat met mijn schouder! Ik knalde er met een stevig tempo vandoor. Plots was ik Kim en coach Jo kwijt, ik had dus goed kapit gegeven 😉 het moet maar zo leuk niet zijn. Het gaf me een beetje vlindertjes. Onderweg werd ik aangemoedigd door atleten die hun fietstraining deden, heerlijk. Alleen het zonnetje heb ik wat gemist. Het is direct een ander zicht.
Toen we weer in Sands Beach arriveerden werd ik overknuffeld door Zenn die deed alsof ze me in jaren niet meer gezien had.