Door het lawaai op de gang en de vele indrukken gisteren raakte ik maar moeilijk in slaap en werd meerdere keren wakker vannacht.
Na het ontbijt bracht chauffeur Koen me naar de luchthaven 40km van Marseille vandaan. Het was erg druk op de baan. Ik genoot van de mooie uitzichten en kreeg kippenvel toen ik het bord met richtingaanwijzer Lyon zag staan.
De luchthaven zelf was zeer ingewikkeld om de juiste plaats te vinden om in te checken. De dame achter de balie werkte zeer traag en was meer met haar ogen aan het draaien dan iets anders.
Door de assistentie werd ik opgepikt om naar de veiligheidscontrole te gaan. Dit heb ik echter nog nooit meegemaakt zoals men hier op de luchthaven in Frankrijk te werk gaan en maak het ook liever niet meer mee!
Ik moest voor de controle in een zeer brede andere rolstoel gaan zitten. Doordat ik geen rompstabiliteit meer heb kon ik totaal mijn evenwicht niet houden en viel voordurend om en dit op een plaats waar iedereen me kon zien. Ik kan het je verzekeren dat dit mental hard was! Een hele confrontatie met je handicap! Mijn rolstoel werd ontmanteld en ik werd gefouilleerd en met een machientje gescand alsof ik een misdadiger was.
Het bleef maar duren, het was een heuse mentale marteling om mijn evenwicht te proberen bewaren in het brede ding.
Blij en boos tegelijkertijd mocht ik eindelijk plaats nemen aan de gate!
Aan boord op het vliegtuig werden Zenn en ik vriendelijk onthaald door de crew
Na het opstijgen schreef ik ijverig verder aan mijn verslagjes voor de site en ging de tijd in de lucht snel voorbij.
Na de landing in België wachtte ik geduldig weer tot laatste om geholpen te worden.
Ik moet met een wagen dat terwijl ook als lift fungeerde naar de aankomsthal gebracht worden. Wat een avontuur!
Papa stond me op te wachten en bracht me weer naar huis!
Ik ben nog niet goed thuis en denk al met heimwee terug aan de tour! Bedankt Sporza om me deze kans te geven om te genieten van deze ongelofelijke ervaring!
Ik was doodmoe van de zware dagen en kreeg met telefoon met het mindere nieuws dat mijn wereldrecord op de 800m niet gehomologeerd kan worden omdat 1 klein puntje niet was doorgegeven. Er zijn verschrikkelijk veel stappen dat je moet doorgaan om zoiets in orde te brengen. 1 Allerkleinste detail vergeten is al genoeg om niet gehomologeerd te kunnen worden. Jammer, maar dan proberen we het gewoon nog een keer en hopelijk volgende keer wel alles in orde dat het in het lijstje van World Records komt te staan. Zeker geen verwijten naar de mensen die hun uiterste best deden en zelf heel fier waren op mijn prestatie. In tegendeel, niets dan lof!