Pfffffft, ik keek er echt niet naar uit om vanavond weer richting Belgica af te reizen! Om 17u werd ons vervoer naar de luchthaven geregeld en mochten de kamer behouden tot 15u. Het is als het ware na het inpakken van de bagage een beetje verloren lopen. Om 13u kwamen ze onze bagage al halen uit de kamer en om de tijd te verdrijven gingen we nog iets lekkers eten in de Mai Tai bar en konden we afscheid nemen van de super koks en obers van het Sands Beach team.
Om 16.30u kwam onze knappe dokter mijn morfine en valium inspuiten om de pijn te onderdrukken tijdens de vlucht. Stipt 17u kwamen ze ons oppikken richting airoporto waar ze ons meteen al herkenden en werden we super begeleid. Ook door het Thomas Cook team werden we super onthaald. Het was even beangstigend dat ik tijdens de vlucht een aanval van mijn aandoening had en toen ik weer bij bewustzijn was kon ik door spasmen op mijn diafragma even geen lucht krijgen. Ook hier trad het Thomas Cook personeel heel professioneel op en nam meteen de zuurstofbus en mondmasker erbij om me te helpen. Iedereen was kalm en ze probeerden het niet te laten opvallen echt dikke chapeau!
Een beetje vroeger dan voorzien landden we weer op Belgische bodem en stond mijn vader ons al op te wachten. We waren wel blij om ons na de lange dag en late thuiskomst in ons bed te ploffen!
Maandag 16 mei 2016
😥 Onze voorlaatste dag in het zalige Lanzarote. Er was mega veel wind en coach Rudi raadde aan om een kracht training te doen in plaats van op te boksen tegen de wind. Zo gezegd zo gedaan. Namiddag klaarde het wat op en lagen we 100m plat met een zalig zonnetje op onze smoel en een deugddoende verkoelende windje! S avonds pakte ik al een groot deel van mijn bagage in.
Maandag 16 mei 2016
😥 Onze voorlaatste dag in het zalige Lanzarote. Er was mega veel wind en coach Rudi raadde aan om een kracht training te doen in plaats van op te boksen tegen de wind. Zo gezegd zo gedaan. Namiddag klaarde het wat op en lagen we 100m plat met een zalig zonnetje op onze smoel en een deugddoende verkoelende windje! S avonds pakte ik al een groot deel van mijn bagage in.
Zondag 15 mei 2016
Vandaag genoten we van een dagje rust en namiddag bezochten we samen met goede vriendin Rosemary de zoo van Rancho Texas. We zagen verschillende vogelsoorten en ook een arend wat ik in Wim Distelmans zijn boek met de vraag van als wat zou je willen terug keren na je dood zie als mede gezel in plaats van Zenn en ikzelf zou als indiaan willen terug keren met heel veel pluimen op mijn hoofd. Het gaf een raar en goed tegelijkertijd om deze arend zo kortbij te zien!
Wat ook super knap en onvergetelijk is dat de witte tijgers vlak in onze ogen keken van achter het glas. Waaaaw prachtig gewoon! Niet alleen de dieren waren prachtig maar er was ook een mega waterparadijs voor kinderen. We hadden een super namiddag in het park!
Zondag 15 mei 2016
Vandaag genoten we van een dagje rust en namiddag bezochten we samen met goede vriendin Rosemary de zoo van Rancho Texas. We zagen verschillende vogelsoorten en ook een arend wat ik in Wim Distelmans zijn boek met de vraag van als wat zou je willen terug keren na je dood zie als mede gezel in plaats van Zenn en ikzelf zou als indiaan willen terug keren met heel veel pluimen op mijn hoofd. Het gaf een raar en goed tegelijkertijd om deze arend zo kortbij te zien!
Wat ook super knap en onvergetelijk is dat de witte tijgers vlak in onze ogen keken van achter het glas. Waaaaw prachtig gewoon! Niet alleen de dieren waren prachtig maar er was ook een mega waterparadijs voor kinderen. We hadden een super namiddag in het park!
Zaterdag 14 mei 2016
Ik had er echt zin in om er vandaag een lap op te geven op de training omdat ik gisteren niet kon trainen omwille van een slechte nacht en overdag me ook alles behalve goed voelde, maar…. We zagen dat er een deurtje aan de zijkant van het stadion open stond weliswaar met een hoge rand maar ons Peggy kreeg me met al haar power me er overheen en tilde er ook mijn wheeler over. Ik had net mijn schoenen uit en was klaar voor mijn transfer in de wheeler tot er plots een man ons aansprak. Het was voetbal en mocht ik geen gebruik maken van de piste pfffffft en nu net dat ik er zo een zin in had! Dan maar een geïmproviseerde training @ Sands Beach zelf. Het was toch een training die gebaseerd is op startjes van 30 en 50m die ik perfect kon uitvoeren langs het zwembad. Af en toe was het wel schrikken als er soms iemand van de toeristen plots op mijn pad stonden, met en krijsje en bonkend hart af en toe rakelings langs hen af reed.