10 mei 1979 – 22 oktober 2019
Vanmorgen nam ik afscheid van de Parantee atleten, Greg en mijn coach.
Mijn spieren voelden nog steeds pijnlijk aan en was ik zeer blij met mijn afspraak bij Stilo Vitae voor een massage. Eerst masseerde Maria mijn spieren los en Juan manipuleerde mijn wervels nog een keer. Het kraakte nogal!
Voor de rest van de namiddag genoot ik van mijn rustdag in de zon en dommelde zelfs in slaap, zaaaaaaaalig!
Rond 5 u deze ochtend was ik al reeds klaar wakker en kon de slaap niet meer vatten, als allereerste zat ik vandaag aan de ontbijttafel, zalig eigenlijk die stilte!
Nu had ik alle tijd om me klaar te maken voor mijn training en vertrok met coach Jo richting Arrecife naar de piste. Mijn armen voelden niet goed aan en moest precies veel moeite doen om voorruit te geraken maar mijn tijden zaten nog steeds goed zei Jo, ik kon het haast niet geloven!
Na mijn training brachten we een bezoekje aan Leda in Nautilus. Altijd fijn als je met open armen ontvangen wordt!
We praatten gezellig bij en ging het resultaat van de prachtige kunstwerken bewonderen.
Leda heeft al veel Nederlandse woorden onthouden alleen de lelijkste natuurlijk zoals: “godverdomme, kust mijn kloten en trut” we lagen dubbel van het lachen!
Mijn maagske begon serieus te knorren toen we weer in casa Sands Beach arriveerden, het was ondertussen 14u gepasseerd. In de Mai Tai bar haalde Raoul weer zijn beste kookkunsten boven en bereidde weer een super lekkere maaltijd voor!
Namiddag genoot ik van mijn welverdiende siesta!
Hallo kroket, wat een wind vandaag! Echt niet normaal! Als ik mijn wielen van de rolstoel los liet vloog ik gewoonweg weg 😉 Ons Zenneke haar oortjes wapperden volop in de wind, ze vond het maar niets.
Samen met Jo bolde ik naar de dijk om de woeste golven in de zee te bewonderen. Prachtig om te zien, alleen het opvliegende zand was alles behalve leuk! Het zand kraakte tussen mijn tanden.
Wheelen was zeker geen optie vandaag, dus besloot ik mijn ding te doen in de gym waar de andere parantee atleten hun training op de rollen zouden doen, alleen, …….. alle rollen waren weg 😉 weinigen durfden de wind aan en hadden de rollen mee naar hun kamer genomen.
Door een blokkade van een nek en rugwervel heb ik de hele dag met hoofdpijn rond gebold.
Maandag 17 februari 2014
Wat vliegt de tijd toch snel! Het is al mijn laatste week Lanzarote. Het is alsof ik hier gisteren arriveerde.
Ik was vanmorgen zeer vroeg wakker en had geen zin om in bed te blijven woelen en was om 06.30u uit de veren. Als eerste zat ik om 7u aan de ontbijttafel.
Nadat ik mijn krachttraining gedaan had ging ik meteen naar Juan van Stilo Vitae voor mijn kiné behandeling. Hij is “letterlijk” een krak in osteopathie! Hij nam ruim een uur de tijd om mijn nek en rug te behandelen en toverde mijn hoofdpijn weg met een verlossende krak! Ik zou Juan zo graag in mijn koffer mee naar huis willen nemen 😉
Namiddag had ik een interview samen met mijn Sands Beach maatje Till
Wat een druirelig weertje vandaag! Het is de eerste keer sinds 3 weken dat het hier regent. We gaan da nook zeker niet zitten klagen. Het viel wel op dat er veel sporters zich vertoefden in de gymzaal van Sands Beach! Ook ik ging er mijn kracht training doen.
Ons Zenn keek toe maar vond het maar niets.
Vanmiddag kreeg ik bezoek van mijn IronMaids Nancy en Brigitte die samen met hun partner hier zijn om te trainen. Het was al lang geleden dat ik hen zag en hadden een fijne babbel bij een hapje en een tapje in de MaiTai bar.
De wind is ondertussen hard komen opzetten.
Happy valentine!
Op deze valentijntjesdag heeft ons Mie zeker niet stil gezeten! Na het ontbijt reed ik samen met coach Jo richting piste in Arrecife.
Tijdens de opwarming voelde ik al meteen dat de spieren goed zaten! Een redelijke zware training stond er op het programma en ons Mie had er zin in!
Telkens als ik mijn versnelling gedaan had en mijn tijd nam om iets te drinken kreeg ik een lik wasbeurt van ons Zenn 😉
Ikzelf en coach Jo staan verwonderd van de tijden die ik nu al reeds rij! Het is alvast veelbelovend voor komend seizoen! Dit had ik nooit durven dromen na het ongeluk op het wk!
Mijn nek en ruggenwervel zitten wat geblokkeerd en speelde me parten bij de laatste versnellingen.
Gelukkig kon ik op de middag genieten van een deugddoende Stilo Vitae sportmassage van Rowan, en dit op een massagetafen buiten in de zon aan het zwembad! Mmmmmmmm ik geniet er nog van!
In de late namiddag nam ik nog een frisse duik in het zwembad samen met de andere Parantee atleten.
Vanavond was het buffet volledig in het teken van Valentijn. Het restaurant was helemaal versierd met ballonnen in de vorm van een hart.
In tegenstelling tot vorige nacht heb ik echt geslapen als een roosje en werd net voor mijn wekker zou aflopen wakker! Heerlijk!
Na het ontbijt deed ik mijn krachttraining deels met elastiek en deels met mijn Compex, tot slot deed ik ook nog kracht oefeningen in het zwembad en genoot er echt van om met de zon op mijn bolleke baantjes te trekken in het prachtige 25m zwembad van Sands Beach!
Namiddag werd ik niet geïnterviewd maar kreeg ik de rol om een interview af te nemen van een jong opkomend Belgisch talent in de triatlon Marten Van Riel. Niet simpel zo in het Engels maar moeilijk gaat ook hé! Marten traint samen met zijn twee kameraden voor komend seizoen en wil zoveel mogelijk punten score nom deel te kunnen nemen aan de olympische spelen in Rio. Het interview verliep perfect, we waren super content dat het achter de rug was. Alleen…………………….. John ontdekte dat de micro niet aan stond en moesten we dus weer helemaal opnieuw beginnen 😉