Maand: januari 2013

Met nog zeer kleine oogjes stond ik vanmorgen om 5u ’s ochtends op. 3 Kwartier later werd ik door Dominique en Camille opgepikt om naar de lancering van BNI (Business Networking International) Leuven-Artois. Dit is hiermee de eerste afdeling van de organisatie Vlaams-Brabant.

Samen met burgemeester Louis Tobback was ik er eregast.

BNI heeft als bedoeling dat zelfstandigen mekaar gaan verder helpen door middel van hun netwerken.

Telkens in 60 seconden tijd mocht een persoon op deze vergadering zijn bedrijf voorstellen en hun aanvraag doen naar wat zij op zoek zijn. Een prachtig gegeven. Iedereen heeft netwerken nodig om ergens te geraken, niet alleen op gebied van business maar ook in het dagelijks leven en in de sportwereld, daar ben ik wel het levende voorbeeld van denk ik.

Ook ik mocht mijn verhaal doen. Oorspronkelijk kreeg ik slechts 5 min van Pierre, maar daar was mijn verhaal veel te lang voor ☺ en kreeg ik gelukkig extra babbel tijd.

Het werd muisstil in de goed met mensen gevulde zaal.

Na de vergadering deden de mensen businesskaartjes ruil.

Ik bewonder deze mensen omdat ze elke week om 7u ’s ochtends hier paraat staan om hun businessnetwerk uit te breiden.

Met vele mensen had ik nog een gezellige babbel alvorens we weer huiswaarts keerden.

Na wat platte rust schoot ik mijn sportkledij aan en genoot van een training. Telkens ik door een plas bolde spatte de modder in mijn gezicht, het was grappig toen ik thuis in de spiegel keek.

 

Niets gaat boven een heerlijke edelsteenmassage van meter Lieve Bullens! Wat was het weer genieten van de heerlijke warme edelstenen waarmee ze mijn spieren weer helemaal soepel masseerde!

Man, man, man, ik had vandaag weer wat aan de hand! Ik ging ook eens met de wagen naar het grootwarenhuis! Ik had net goed wat drank gekocht en wat diepvries waren en wilde weer naar huis rijden. Alleen, ………… mijn wagen startte niet meer! En dan merkte ik ook nog eens dat ik voor één keer geen gsm op zak had, dat zul je dan gewoonlijk zien dat alle pech in één klap komt! Ik opende de deur van mijn wagen en riep op de mensen achter me die hun winkelwaar aan het inladen waren. “Meneer,…. Ik zit in een rolstoel en heb mijn gsm niet bij…..” Hij was meteen bereid om te helpen en rende naar binnen om startkabels te vragen in de winkel. Deze waren jammer genoeg niet sterk genoeg om mijn wagen in gang te krijgen. No worry’s, mijn redder in nood belde zijn collega’s op voor een “booster starter”. De collega’s was de politie van Diest. Best wel grappig als even later een politiewagen aangereden komt en met de booster starter je wagen weer tot leven brengt. Bij deze POLITIE, HET IS ECHT WEL MIJN VRIEND! Bedankt om me uit de nood te helpen!

Als je na enkele rotslechte nachten van pijn eindelijk nog eens 2 nachten kan doorslapen besef je pas hoe een rijk mens je bent! Ik voelde me goed en fit, dus pompte ik vanmorgen de banden op van mijn wheeler voor een training van coache Ineke Boekelman in Breda.

Papa pikte me op voor de lange rit. Ineke en Bart stonden me al op te wachten.

Ik kroop in mijn wheeler en begon samen met Bart op te warmen. Het is toch nog een stuk leuker als je in gezelschap kan trainen!

Het was lastig omdat ik zoveel spasmen had dat mijn rug er verschrikkelijk pijn van deed. Op een gegeven moment was het zo erg dat ik even uit mijn wheeler moest! Ik begon te draaien van pijn! Na een tijd ging het weer wat beter maar door de onnatuurlijke houding in de wheeler was de pijn al snel terug daar en moest ik noodgedwongen stoppen met de training.

Bij Casa Iberico kon ik mijn energiepijl weer aanvullen vanavond met een menu om duimen en vingers af te likken!

 

Ik was gisteren avond zo moe dat ik bijna letterlijk in slaap viel bij het kijken naar tv.

Alhoewel ik goed geslapen had heerste er nog steeds een moe gevoel over me. 3 Rotslechte nachten heb je niet zomaar met één goede nacht ingehaald.

Zenn croste als een gek over het strand, ja mijn kleine pruts was aan het genieten!

Wat te eten aan zee? MOSSELEN, mmm wat smaakte het, zeker omdat het lang geleden was!

Namiddag begonnen we aan onze lange rit richting Lier waar we verwacht werden op de nieuwsjaarsreceptie.

We hadden de reistijd een beetje fout ingeschat waardoor we wat later aankwamen maar dat was niet zo erg. De speeches waren nog niet begonnen.

We werden warm onthaald door de mensen van AC Lyra met een glas Dafalgan (cava). Het werd een hele gezellige avond!

 

Deze ochtend vertrok ik samen met mijn vader richting Waregem waar ik samen met de andere medaille winnaars op de jaarlijkse nieuwjaarsreceptie van de cluk Somival gehuldigd werden.

We werden super onthaald in deze club die volledig ten dienste staat van de mindervalide sporter.

In de sporthal waar het officiële gedeelte doorging was in twee gedeeld met een groot doek. Aan de andere kant van het doek was er een basketbal match aan de gang. Piepende schoenen op de vloer en roepende mannen was wel grappig.

Na de huldigingen konden we nog gezellig napraten.

Na afsluit dronken we nog een koffie in de autozaak van Geert de voorzitter van onze blokartclub CSKC en reden door richting kust.

Ook al was het weer niet denderend, het geluid van de zee geeft een rust.