06/10/2011

Deze morgen was ik al vroeg uit de veren, mijn ouders pikten me op en reden samen naar het Nederlandse Harlingen waar we de overzetboot naar Ter Schellingen. Harlingen was een mooie gezellige haven stad. Hier hadden we met de andere Blokarters van onze club CSCK afgesproken.

Met de wagen moesten we met een steile helling de boot in rijden, ik vond het best wel akelig. Als de wagen stil stond mochten we met de lift naar het dek.

Er was veel wind de boot schommelde een beetje. Op het smalle pad op het dek joeg de wind zo hard dat je bijna letterlijk van het dek geblazen werd.

Achteraan op het dek was er een super mooi uitzicht. Als je naar beneden keek zag je het kolkende water van de boot

Binnen zag je hoe het water tegen de ruit drashte Ik wachtte om het te kunnen fotograferen.

Ons Zenn, die had ondertussen ook al een vriendje gevonden.

Terwijl de boot aanmeerde moest iedereen terug in zijn wagen gaan zitten. Het platvorm zakte naar beneden wat een raar gevoel gaf.
De wagens mochten weer naar buiten rijden en konden we dit mooi e eiland ontdekken.
Het eerste wat ik zag was een regenboog, zou deze geluk brengen?

We gingen inchecken in ons hotel dat vlak aan het strand gelegen was. Nadat we onze spullen op de kamer gelegd hadden verzamelde de hele groep om ons officieel in te schrijven en onze wedstrijd nummers in ontvangst te nemen.

Het bestuur van onze CSCK club had een hele kledij uitrusting voor ons bij. Met onze hel blauwe jasjes werden we al gauw omgedoopt tot “de smurfen”

Er waren vele piloten van verschillende Europese landen om hun “Lucky number” in ontvangst te nemen. Deze sport gaat per gewichtsklasse en dit wordt heel nauwkeurig genomen. Iedere piloot moet de weegschaal passeren om in de juiste groep geplaatst te worden. Fly, Middle, Haevy en Ton Produktion of Performance. Production is een standaard Blokart, Performance is met een aerodynamische kap over het freem.

 Fier nam ik mijn geluksnummer 3 aan. Alhoewel ik enorm bang was omdat er enorm veel wind was had ik een goed gevoel, ik weet niet waarom.

Het was enorm fijn om oude bekenden weer te zien. De Duitse Karin had een armbandje met Zenn’s naar in voor me gemaakt en een mooie sleutelhanger, geweldig.

Nadat we ingeschreven waren gingen we gezellig met onze groep ergens iets eten.
Moe kroop ik mijn bed in en lag vrijwel meteen in dromenland.